مطالعه فرهنگ ایمنی بیمار : یک ابزاری برای بهبود سطح ایمنی بیمار در سازمان‌های ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی درمانی

زمینه و هدف: ایمنی بیمار یکی از مولفه‌های اصلی کیفیت خدمات در نظام سلامت است، وجود فرهنگ ایمنی بیمار نقش کلیدی در ارتقای سطح ایمنی بیمار، پیشگیری از خطاهای پزشکی و رویدادهای نامطلوب در سازمان‌های ارائه دهنده خدماتی بهداشتی درمانی دارد. لذا هدف این پژوهش، مطالعه فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی نیشابور بود.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی می‌باشد که در سال ۱۳۹۲ بر روی کلیه کارکنان واجد شرایط بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی نیشابور انجام شده‌است. برای بررسی فرهنگ ایمنی بیمار از پیمایش بیمارستانی فرهنگ ایمنی بیمار (HSOPSC) استفاده شده‌است. برای تجزیه و تحلیل دادها از آزمون کای دو و مدل رگرسیون لجستیک در نرم افزار ۱۶ SPSS استفاده‌ شده‌است.

یافته ها: دراین مطالعه میانگین امتیاز کلی فرهنگ ایمنی بیمار ۵۲/۹±۵۰/۲۵ بود. در میان ابعاد دوازده‌گانه فرهنگ ایمنی بیمار، بیشترین و کمترین امتیاز به ترتیب مربوط به بعد انتظارات و اقدامات مدیریت در جهت ارتقای ایمنی بیمار ( با میزان ۴۲درصد) و بعد تناوب گزارش‌دهی حوادث ناخواسته (با میزان ۱۵ درصد) بود. براساس مدل رگرسیون لجستیک بین سطح کلی فرهنگ ایمنی بیمار و متغیرهای تماس مستقیم با بیمار، مدت اشتغال در بیمارستان و مدت اشتغال در واحد فعلی ارتباط آماری معنی‌دار مشاهده شد (۰۵/۰ P<).

نتیجه گیری: دراین مطالعه مشاهده شد که میانگین کلی و امتیاز تمامی ابعاد دوازده‌گانه فرهنگ ایمنی بیمار پایین‌تر از حد قابل قبول می‌باشد و وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان‌‌های مورد مطالعه نیاز مبرم به بهبود و ارتقاء دارد. لذا ایجاد سیاست‌‌هایی در جهت نهادینه ساختن و ارتقاء فرهنگ ایمنی بیمار در کارکنان ضروری به نظر می‌رسد.