توضیحات :
مجله مهندسی بهداشت حرفه ای
دوره ۶ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۸
نویسندگان : سحر رشیدی ، رسول یاراحمدی ، سید محمد شبیری ، مرتضی منصوریان
چکیده :
سابقه و هدف: عملکرد سازمان در زمینه آموزش HSE (Health, Safety and Environment) پیشنیازی برای بهبود مستمر سیستمهای مدیریت (HSE) است. ارائه آموزشهای موفق نیاز به شناخت و توسعه عوامل تأثیرگذار مانند شاخصهای کلیدی عملکردی دارد و نمیتوان به شاخصهایی از قبیل هزینه و سرانه آموزشی که بهطور معمول درحال استفاده هستند، اکتفا نمود. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و رتبهبندی شاخصهای مهم در عملکرد آموزش بهداشت، ایمنی، محیط زیست و انرژی انجام شد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر در چهار گام طراحی و اجرا شده است. ابتدا ادبیات پژوهش بررسی شدند و شاخصهای عملکردی آموزش شناسایی گردیدند و پایایی و روایی آنها توسط گروهی از متخصصان مورد بررسی قرار گرفت. در گام سوم، معیارهای مناسب جهت رتبهبندی شاخصهای عملکردی آموزش HSEE (Health, Safety, Environment & Energy) با استفاده از ادبیات موجود انتخاب گردیدند و در گام چهارم، ابراز پژوهش که چکلیستی مشتمل بر ۴۳ شاخص کلیدی عملکردی آموزش HSEE براساس معیارهای اسمارت بود در اختیار متخصصان قرار گرفت. سپس، دادهها با تلفیق فن تحلیل سلسلهمراتبی و فن تاپسیس فازی تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافتهها: بر مبنای نتایج، بیشترین وزن مربوط به معیار مشخصبودن با وزن ۳۴۶/۰ بود. در ارتباط با بیشترین اهمیت نسبی شاخصها نیز نحوه برگزاری دورهها بهصورت کارگاهی (۵۱۶/۰CCI=)، نحوه برگزاری دورهها بهصورت الکترونیکی (۵۰۸/۰CCI=) و میزان مشارکت افراد در آموزش (۵۰۵/۰CCI=) رتبههای یک تا سه را به خود اختصاص دادند.
نتیجهگیری: بهکارگیری شاخصهای منتخب با توجه به حساسیت و نقش بهسزای آموزش در بهبود سیستمهای مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست از ضروریات بهکارگیری این شاخصها در کنار دیگر شاخصهای این سیستم میباشد.
واژههای کلیدی : آموزش ، ایمنی ، بهداشت ، شاخص عملکردی ، محیط زیست
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>