رابطه قابلیت‌های فردی و بهبود کیفیت و بهره‌وری سازمانی

توضیحات :

فصلنامه تخصصی انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران

دوره ۶ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۷

نویسندگان : یداله حمیدی ، زهرا طوسی ، لیلی تاپاک

چکیده :

زمینه و هدف: اگر به منابع انسانی سازمان ها با قابلیت ها و توانمندی های بالقوه شان توجه شود، نقش مهم و حساسی  را در ارتقای کیفیت و بهره وری ایفا خواهند کرد که در مباحث ماکرو ارگونومی هم با هدف ارتقای  عملکرد سازمان به آن پرداخته شده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه ی قابلیت های فردی و بهبود کیفیت  و بهره وری در دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد.

روش ­کار: این پژوهش از نوع توصیفی/تحلیلی بوده که با روش نمونه‌گیری تصادفی ۲۹۵نفر از مدیران وکارشناسان واحدهای ستادی دانشگاه انتخاب شدند و داده‌ها بوسیله ۲پرسشنامه «سازمان یادگیرنده پیتر سنگه» و «مدیریت کیفیت فراگیر» گردآوری شد. تحلیل داده‌ها به کمک روش‌های آمار توصیفی و آزمون آماری‌تی و آنالیز واریانس در سطح اطمینان ۹۵‌درصد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با کمک نرم‌افزار Spss16 صورت پذیرفت.

یافته‌ها: نتایج، میانگین قابلیت‌های فردی را ۲۳/۱ نشان داد. همچنین نتایج حاکی از وجود ارتباط و همبستگی مثبت و معنادار بین قابلیت‌های فردی و بهره‌وری سازمان می‌باشد(۰/۰۰۱>p) بطوری که به ازای یک واحد افزایش در نمره قابلیت‌های فردی، نمره پیامدهای بهبودکیفیت و بهره‌وری ۰/۰۹ واحد افزایش خواهد یافت (۰۰۱/۰p< ،۰۱۸/۰, SE=۰۹/۰b=). تفاوت معناداری در قابلیت‌های فردی بر حسب مشخصات دموگرافیک مشاهده نشد.

نتیجه گیری: بهره‌وری در بخش خدمات بـیش از آنکـه بـه فنـاوری و سـایر عوامـل بسـتگی داشـته باشـد بـه منـابع انسـانی و عـواملی کـه بـرآن تـاثیر می‌گذارند، بستگی دارد. لذا توجه به قابلیت‌ها و توانمندسازی منابع انسانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و می‌توان با رویکرد ماکروارگونومی و توسعه زیرساختهای مرتبط با توانمندسازی کارکنان، به افزایش کارآئی، بهره‌وری و بهبود کیفیت دست یافت.

واژه‌های کلیدی : قابلیت های فردی ، بهبود کیفیت ، بهره‌وری ، دانشگاه

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>

دانلود فایل