توضیحات :
مجله مهندسی بهداشت حرفه ای
دوره ۴ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : یداله حمیدی ، ناصر فیاضی ، علیرضا سلطانیان ، غلامرضا حیدری ، محمد احمد پناه ، نسیم نظری ، معصومه جواهری
چکیده :
مقدمه : از آنجا که نیروی انسانی وکارکنان ازمهمترین سرمایه های یک سازمان به شمار می روند بررسی و شناسایی عوامل مرتبط با این منابع که می توانند بر عملکرد و استرس شغلی آنها موثر باشند از اهمیت روز افزونی برخوردار شده است بر این اساس پژوهش حاضربه بررسی رابطه استرس شغلی با عملکرد واحدهای مختلف بهداشت و درمان پرداخته است.
روش بررسی :پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که جامعه مورد مطالعه آن کلیه کارمندان بهداشتی مراکز بهداشتی-درمانی شهری و روستایی شهرستان همدان بودند:که شامل ۱۵۰ نفربوده وکلیه آنها مورد بررسی قرارگرفتند، پرسشنامه ها شامل پرسشنامه استرس آراس الیوت (۱۹۹۴) و چک لیست های سالیانه با وزرات بهداشت است که داده ها با آزمونهای پیرسون وتی مستقل وبا نرم افزار۱۶ SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت.
یافته‌ها: میانگین سطح استرس و عملکرد به ترتیب ۵۵.۱۶ ،۷۹.۶۴ که به ترتیب واحد بهداشت خانواده ۵۵.۱۴، ۷۸.۲۱ واحد مبارزه با بیماریها ۵۷.۰۶، ۷۶.۸۷ و واحد بهداشت محیط و حرفه ای ۵۴.۰۳ ،۸۳.۳۱ بود. نتایج نشان داد که سطح استرس کارکنان باعملکرد واحدها رابطه معنی دار و منفی (۰.۰۰۱p<) داشت و همچنین سن با عملکرد رابطه معنی دار مثبت (۰.۰۰۱p<)وبا استرس رابطه معنا دار منفی (۰.۰۰۱p<) داشت.
نتیجه گیری: با توجه به تائید رابطه سطح استرس وعملکرد کارکنان و اینکه منابع انسانی عامل کلیدی تعیین کیفیت، دسترسی و هزینه مراقبت‌های بهداشتی و درمانی می‌باشند، توصیه میشود مدیران برای کاهش سطح استرس و برای افزایش بهره وری برنامه ریزی و اقدامات موثر انجام دهند .
واژه‌های کلیدی : استرس شغلی ، عملکرد سازمان ، کارکنان بهداشتی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
