توضیحات :
فصلنامه سلامت و محیط زیست
دوره ۱۰ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : یعقوب حاجی زاده ، شاهرخ نظم آرا ، حکیمه طیری ، ایمان پارسه
چکیده :
زمینه و هدف: در طول چند دهه گذشته، آلودگی هوا به دلیل افزایش مرگ و میرهای ناشی از آن، کانون توجهات جهانی شده است. در این مطالعه، آلاینده های آلی فرار (VOCs) و هیدروکربنهای کل (THCs) در هوای محیطی یک مجتمع پتروشیمی در ایران سنجش شد. همچنین، ارتباط این آلاینده ها با برخی از متابولیتهای ادراریشان در کارگران این مجتمع بررسی شد.
روش بررسی: آلاینده های مذکور طی دو مرحله، در بهار (۴۰ نمونه) و تابستان (۴۰ نمونه)، در هوای واحدهای مختلف مجتمع مذکور مورد سنجش قرار گرفت. همچنین، مقدار بیومارکرهای این آلاینده ها در ۳۱ پرسنل، مطابق روشهای استاندارد NIOSH با استفاده از دستگاه GC-FID و TD/GC-MS سنجش شد.
یافته ها: میانگین کلی THCs در فصل بهار و تابستان به ترتیب ppm 14.06 و ppm14/09 و ppm 15/85 بود؛ این میزان برایVOCs ppm 16 بود. بیشترین مقدار ppm THCs 48.19 و ۴۷.۶۳ ppm VOCs در هوای محیطی واحد بازیافت سنجش شد. در تابستان، میانگین کلی متابولیتهای ادراری شامل اسیدکاربولیک (فنل)، فنیلگلیاکسیلیک اسید، و ماندلیکاسید بر حسب واحد mg/g creatinine به ترتیب ۱۶.۶۷، ۳۴.۸، و ۶۷.۲۴ بود؛ در بهار، این میانگین بر حسب واحد mg/g creatinine به ترتیب ۱۵.۳۴، ۵۷.۳۴ و ۵.۳۰ بود.
نتیجه گیری: متغیرهای زمینهای مثل سن، وزن، و سیگار اثرات متفاوتی بر روی متابولیتها داشت. مقادیر آلاینده های سنجش شده از مقادیر رهنمود پیشنهاد شده توسط انجمن متخصصین بهداشت صنعتی آمریکا (ACGIH) کمتر بود. همچنین، مقادیر متابولیتهای سنجششده در ادرار، از شاخص مواجهه بیولوژیکی (BEI) ارائه شده توسط ACGIH کمتر بود.
واژههای کلیدی : آلودگی هوا ، مجتمع پتروشیمی ، بیومارکر ، ترکیبات آلی فرار ، هیدروکربنهای کل
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود مقاله ” تعیین میزان ترکیبات آلی فرار (VOCs) و هیدروکربنهای کل (THCs) در هوای محیطی یک مجتمع پتروشیمی در ایران و متابولیتهای ادراری آنها در کارکنان آن مجتمع ” از لینک زیر استفاده نمایید.
