تعیین ریسک حریق با رویکردی مهندسی و ارائه استراتژی های کاربردی جهت حفاظت در برابر حریق

زمینه و هدف: ازدهه۷۰ تاکنون، علم مهندسی ایمنی شاهد پیشرفت های چشمگیری در زمینۀ تدوین تکنیک ها و آیین نامه های مربوط به حریق بوده داده است. در ابتدا این روش ها، پس از وقوع حوادث و به منظور پیشگیری از حوادث مشابه، مورد توجه قرار می گرفت. اما با پیشرفت تکنولوژی، پیش بینی و پیشگیری از بروز حریق در صنایع پیچیده ای نظیر نیروگاه ها، اهمیت پیدا کرد. این مطالعه با هدف تعیین سطح ریسک حریق در اتاق کنترل یک نیروگاه و ارائه راهکارهای مؤثر در پیشگیری از حریق انجام شده است.

روش بررسی: دراین مطالعه بر اساس روش ارزیابی ریسک حریق برای مهندسین، بسته محاسباتی با استفاده نرم افزار EXCEL تهیه گردید. سپس برای ساختمان و محتویات، ساکنین و فعالیت ها در اتاق کنترل نیروگاه، محاسبات ارزیابی ریسک به صورت جداگانه انجام شد. در پایان با استفاده از الگوی روش FRAME، اقدامات کنترلی مناسب ارائه گردید.

یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد ریسک حریق ساختمان و محتویات۰۲/۱، ساکنین۶/۲۰ و فعالیت ها ۵/۰ می باشد. با توجه به حد قابل قبول ریسک در روش FRAME، فقط ریسک حریق فعالیت ها در محدوده قابل قبول قرار دارد. همچنین در صورت بروز حریق، میزان خسارت مورد انتظار در ساختمان،۲۰-۱۰ درصد خواهد بود. در خصوص ریسک حریق برای ساکنین، اتخاذ اقدامات پیشگیرانه، جهت کاهش سطح ریسک الزامی می باشد.

نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روش FRAME، علاوه بر ارزیابی ریسک، می تواند ضمن تعیین نقاط ضعف و قوت سیستم های موجود، راهکارهای کنترلی مناسبی جهت مقابله با حریق در ساختمان های ساخته شده ارائه نماید.