تعیین اثر بخشی حالات مختلف سامانه تهویه بر کاهش میزان مواجهه شغلی کارکنان درمانی با بیو آئروسل ها

زمینه و هدف: هوای بیمارستان­ ها دارای دامنه­ ی وسیعی از میکروارگانیسم­ های بیماری ­زا است که بر سلامت کارکنان درمانی تاثیر دارد. مطالعه ­ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی شرایط مختلف سامانه تهویه­­ بر میزان مواجهه­ ی کارکنان درمانی با بیوآئروسل­ های هوابرد در اتاق ایزوله، با در نظر گرفتن محل استقرار تخت بیمار انجام یافت.

روش بررسی: ضمن اعمال ۵ شرایط مختلف تهویه که در هر حالت چهار ظرفیت مختلف به یک اتاق ایزوله ­ی یک تخته بیمارستانی که در آن یک بیمار مسلول بستری شده بود، ۲ چیدمان برای تخت (حالت اول گوشه­ ی اتاق و حالت دوم وسط اتاق) و دو نحوه­ ی استقرار کارکنان درمانی (حالت اول کنار تخت و بالای سر بیمار و حالت دوم پایین تخت بیمار) از هوای اتاق نمونه ­برداری فردی به عمل آمد. جهت نمونه­ برداری فردی از روش فیلتراسیون توصیه شده توسط کنفرانس دولتی بهداشت صنعتی آمریکا استفاده شد.

یافته‌ها: بیشترین مواجهه ­ی شغلی با بیوآئروسل­ ها در زمانی که سیستم تهویه خاموش بود مشاهده گردید و بکارگیری حالات مختلف تهویه سبب کاهش معنی­ دار (۰۰۱/۰ P_value< ) مواجهه ­ی فردی با بیوآئروسل­ ها گردید. بهترین ظرفیت تهویه مربوط به ۱۲ بار تعویض هوا در ساعت بود. نتایج تحلیل آماری اختلاف معنی ­داری را بین تراکم آلاینده و محل استقرار کارکنان در موقعیت ۱ و ۲ و مکان استقرار تخت بیمار ۱ و ۲ نشان نداد (۰۵/۰ P_value> ).

نتیجه گیری: موثرترین راه کاهش مواجههٔ فردی با بیوآئروسل‌های هوابرد در اتاق ایزوله مورد مطالعه استفاده از سیستم تهویه با ورود هوا از طریق یک دریچهٔ گرد از سمت یک دیوار و تخلیهٔ هوا از طریق یک دریچهٔ خطی نصب شده در دیوار مقابل با ظرفیت تهویهٔ ۱۲ بار تعویض هوا در ساعت بود.