بهینه سازی محاسبه محدوده نواحی خطر در طبقه بندی مناطق خطرناک با رویکرد مبتنی بر ریسک

مقدمه: بروز نشتی از تجهیزات فرآیندی و ورود سیالات قابل­ اشتعال به محیط اطراف موجب به‌ وجود آمدن ابر گاز­ قابل اشتعال خواهد ­شد. برخورد این ابر گاز­ قابل اشتعال با منبع جرقه پیامد آتش ناگهانی و انفجار را به­ دنبال خواهد­­ داشت. مفهوم کاهش احتمال تلاقی میان این ابر­ گاز ­قابل اشتعال و منابع­ جرقه بالقوه به­ عنوان طبقه­ بندی مناطق خطرناک شناخته می­شود. استانداردهای فراوانی به ­ارایه روش­ هایی به‌ منظور طبقه­ بندی مناطق خطرناک پرداخته­­ اند که اغلب آن‌ها با مشکلاتی در تعیین دقیق نواحی خطرناک ناشی از نشتی­ های بالقوه به‌ دلیل انعطاف­ پذیری کم در مقابل تغییرات شرایط­ فرآیندی و جا نمایی تجهیزات و نیز در ­نظر ­نگرفتن اثرات تجمعی منابع رهایش و شرایط آب­ و­ هوایی روبرو هستند. بنابراین هدف از ­این مطالعه بهینه ­سازی محاسبه محدوده خطر ناشی از نشتی­ های بالقوه است.

روش­ کار: در ­این مقاله به ­بهینه­ سازی طبقه­­ بندی مناطق خطرناک با ­رویکرد مبتنی بر ریسک به‌ وسیله پارامترهای تعداد منابع رهایش تاثیرگذار در ­هر مکان و احتمالات شرایط آب ­و ­هوایی پرداخته­ شده­ است. عامل تعیین­ کننده محدوده منطقه خطر در­این روش احتمال جرقه قابل ­قبول برای هر مکان خاص داخل منطقه خطرناک است که ­این احتمال توسط انجام یک ارزیابی­ کمی­ ریسک به‌ وسیله نرم ­افزار PHAST RISK ورژن ۷/۶۶ بر روی واحد تقویت­ فشار پالایش‌ گاه گازی به‌ عنوان مطالعه­ موردی محاسبه ­شده ­است.

یافته­ ها: نتایج حاصل از­این روش وابستگی کامل محدوده منطقه خطر به­ اثرات تجمعی رهایش­ های بالقوه و جهت­ باد غالب را نشان ­داد و مشخص­ کرد که روش بهینه ­ارایه ­شده توانسته احتمالات جهات باد و آثار تجمعی نشتی­ های بالقوه را وارد محاسبات طبقه­ بندی­ مناطق­ خطرناک مبتنی ­بر ریسک کند.

نتیجه­ گیری: مقایسه نتایج به‌ دست­ آمده با روش­ های گذشته مشخص­ کرد که این روش دارای برتری­ هایی هم‌ چون در نظر ­گرفتن تمام­ منابع نشتی­ و­ آثار تجمعی­ و در­نظر گرفتن احتمالات جهات باد در تعیین محدوده ناحیه ۲ است که طبقه‌ بندی­ مناطق ­خطرناک را بسیار دقیق ­و انعطاف­ پذیر می­ کند.