بررسی میزان آرسنیک در منابع آب شرب : یک مطالعه موردی

فصلنامه سلامت و محیط زیست

دوره ۱ – شماره ۱ – سال ۱۳۸۷

نویسندگان : محمد مسافری ، حسن تقی پور ، امیر حسام حسنی ، مهدی برقعی ، زهره کمالی کردآباد ، ایوب قدیرزاده

چکیده :

زمینه و هدف: مطالعات انجام شده نشان داده است که آب آلوده به آرسنیک می تواند انواع متفاوتی از مشکلات سلامتی را در افراد مصرف کننده ایجاد نماید. سازمان جهانی بهداشت مقدار L/µg 10 آرسنیک را به عنوان رهنمود ارائه نموده است. با توجه به برخی گزارشات در خصوص حضور آرسنیک در یکی از روستاهای شهرستان هشترود و عوارض بهداشتی مربوطه و با در نظر گرفتن اینکه تعیین این ماده در زمره پایش های روتین سازمانهای مسئول کنترل کیفی آب نیست لذا در مطالعه حاضر کلیه منابع آب شرب در شهرستان هشترود آذربایجان شرقی از نظر مقدار آرسنیک مورد آنالیز قرار گرفت.

روش بررسی: کلیه شهرها و روستاهای دارای سکنه (۲۰۰ روستا) شهرستان هشترود با مراجعه حضوری از نظر نحوه تامین آب شرب و وضعیت بهسازی بررسی شد و پس از تهیه نمونه آب، مقدار آرسنیک آن با استفاده از کیت سنجش آرسنیک شرکت هک تعیین مقدار گردید. بر ای اطمینان از نتایج کیت، ۲۰ نمونه آب حاوی غلظتهای مختلف آرسنیک با روش ICP نیز تعیین مقدار شد و با نتایج کیت مقایسه گردید.

یافته ها: آرسنیک در آب شرب ۵۰ روستا وجود داشت که در ۹ روستا مقدار آن بالاتر از استاندارد ایران یعنی L/µg 50 بود. در مجموع ۱۱۰۸۷ نفر یعنی ۲۱.۹۶ % از جمعیت روستائی شهرستان هشترود در زمان تحقیق در معرض مواجهه با غلظتهای مختلف آرسنیک در آب شرب بودند. همبستگی بین نتایج کیت و  ICP معنی دار بود (۰.۹۷۱۵ =R2).

نتیجه گیری: منطقه مورد مطالعه یک منطقه آلوده به آرسنیک با منبع ژئوژنیک بوده و لازم است آب روستاهایی که بالاتر از استاندارد ملی است در اسرع وقت توسط منبع سالم جایگزین شود. کنترل حداقل سالیانه غلظت آرسنیک در آب شرب کلیه روستاها بویژه روستاهای آلوده لازم است در دستور کار سازمان های مسئول از جمله شبکه بهداشت و درمان و شرکت آب و فاضلاب روستایی قرار گیرد. کیت مورد استفاده در تحقیق حاضر برای این منظور قابل توصیه می باشد.

واژه‌های کلیدی : آرسنیک ، آب آشامیدنی ، شهرستان هشترود ، روستا

 << ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>