بررسی ارتباط بین شیوع حوادث و فرهنگ ایمنی در دو شرکت شوینده و پاک کننده در سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: در گذشته پس از هر حادثه، قضاوت معمول این بود که خطای انسانی علت آن بوده و طبق آخرین آمار حوادث منتشر شده در ایران نیز علت اصلی وقوع حوادث بی‌احتیاطی و اعمال نا ایمن بوده است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر فرهنگ ایمنی در دو واحد شوینده و پاک کننده و نقش آن در شیوع حوادث می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه به منظور تعیین سطح فرهنگ ایمنی در شرکت‌های شوینده و پاک کننده پرسشنامه استاندارد فرهنگ ایمنی استخراج و پایایی آن پس از بررسی در جامعه مورد مطالعه ۸۶/۰۰ به دست آمد. پس از جمع‌آوری پرسشنامه‌ها، داده‌ها به رایانه منتقل و با استفاده از نرم افزار SPSS17 آنالیز و ارزیابی شدند.

یافته ها: آنالیز اطلاعات نشان داد که در مجموع دو شرکت میانگین سن، سابقه کاری و هر نوع حوادث اتفاق افتاده برای پرسنل در طول مدت مشغول به کار در شرکت مورد نظر به ترتیب ۶۷/۶±۲/۳۴۴، ۸۴۲/۵±۴/۱۰ و ۹۵۷/۱±۹۲/۰ می‌باشد. همچنین نمره فرهنگ ایمنی در شرکت اول (۵۱/۱۸۰) و در شرکت دوم (۴۵/۲۰۰) بوده که این اختلاف از لحاظ آماری نیز معنی‌دار است (۰۰۱/۰> p).

نتیجه گیری: رابطه معنی‌دار و معکوسی بین نمره نهایی فرهنگ ایمنی و شیوع حوادث در دو شرکت وجود دارد.