توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۴ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۱
نویسندگان : خسرو صادقنیتحقیقی ، شیما خزایی ، امید امینیان ، پیام مومنی
چکیده :
مقدمه: اختلال خواب در خلبانان به دلیل تأثیر عوارض ناشی از آن بر روی ایمنی پرواز و سلامت کادر پروازی و مسافران از اهمیت بالایی برخوردار است. این پژوهش به منظور بررسی اختلالات خواب در خلبانان و کادر غیر پروازی شرکتهای هواپیمایی خصوصی ایران و عوامل موثر بر این اختلالات صورت گرفته است. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی و بر روی ۲۵۰ پرسنل کادر زمینی و ۲۵۰ نفر کادر پروازی سازمان هواپیمایی خصوصی که به صورت تصادفی انتخاب شدهاند انجام شده است. از تمام شرکتکنندگان خواسته شد تا دو پرسشنامه استاندارد (Insomnia Severity Index) ISIو (Epworth Sleepiness Scale) ESS را تکمیل نمایند. کسب نمره کوچکتر از ۱۰ برای پرسشنامه ESS به عنوان معیار خوابآلودگی مفرط روزانه و کسب نمره کوچکتر و مساوی ۸ برای پرسشنامه ISIبه عنوان بیخوابی در نظر گرفته شد.
یافتهها: شیوع بیخوابی در کادر زمینی ۶۰% (۱۵۰ نفر) و در کادر پروازی ۶۶% (۱۶۶ نفر) بوده و شیوع خوابآلودگی در کادر زمینی ۲۷% (۶۹ نفر) و در کادر پروازی ۲۴% (۶۰ نفر) بوده است. در این مطالعه بین بیخوابی با دو متغیر سن بالای ۵۰ سال و سابقه کاری بیشتر از ۲۰ سال رابطه معنا داری مشاهده شد.
نتیجهگیری: در این مطالعه خوابآلودگی مفرط روزانه و همچنین بیخوابی به خصوص شکایت از مشکل در شروع خواب، بیداری مکرر حین خواب و بیدار شدن زود هنگام صبحگاهی از شکایات شایع در بین خلبانان بود.
واژههای کلیدی : اختلالات خواب ، بی خوابی ، کادر پروازی ، خوابآلودگی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>