اپیدمیولوژی آسیب های ناشی از سرسوزن و اجسام تیز و برنده در کارکنان بهداشتی درمانی ایران : مرور سیستماتیک و متاآنالیز

زمینه و هدف:آسیب­های ناشی از وسایل تیز و برنده یک خطر شغلی مهم برای کارکنان بهداشتی درمانی هستند. این مطالعه با هدف تعیین وسیله، موقعیت، زمان منجر به آسیب و اقدامات انجام شده پس از آسیب در کارکنان بهداشتی درمانی ایران انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه ­ی مرور سیستماتیک و متاآنالیز، از موتورهای جستجوی Magiran, Sid, Medlib, Iran Medex, Google Scholar, ISI web of knowledge, Scopus, Pubmed.com استفاده شد. کلیدواژه ­های آسیب ناشی از سرسوزن، وسایل تیز و برنده و نیدل استیک در بازه زمانی سال ­ های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۳ مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت ۲۹ مقاله مناسب به مرحله متاآنالیز وارد شدند.

یافته ها: در بین وسایل آسیب رسان برای کارکنان بهداشتی درمانی به ترتیب سرسوزن ۵۸%( فاصله اطمینان ۹۵% : ۶۵-۵۱%) و آنژیوکت ۲۱%( فاصله اطمینان ۹۵% : ۲۵-۱۸%) بیشترین وسایل بودند. در بین اقدامات منجر به آسیب در پوش گذاری مجدد ۲۶%( فاصله اطمینان ۹۵% : ۳۲-۲۱%) و تزریقات ۲۴%( فاصله اطمینان ۹۵% : ۳۱-۱۷%) آسیب بیشتری برای کارکنان به دنبال داشتند. ضد عفونی کردن محل آسیب ۵۵%(فاصله اطمینان ۹۵% : ۶۴-۴۵%) و شستشوی محل با آب ۴۳%(فاصله اطمینان ۹۵% : ۶۶-۲۱%) در کارکنان، بیشترین اقدامات انجام شده پس از آسیب بودند. بیشترین زمان منجر به آسیب شیفت صبح ۴۹%( فاصله اطمینان ۹۵% : ۵۵-۴۳%) بود.

نتیجه گیری: تنها یک وسیله یا موقعیت منجر به آسیب نمی­شود، بلکه هریک به نوبه خود باعث آسیب می­شوند. برخی از این عوامل یا موقعیت­ها درصد بیشتری را به خود اختصاص داده­اند که در اولویت، به منظور اصلاح سریع­تر قرار می­گیرند.