اندازه گیری و مقایسه غلظت پرتوزایی رادن در ساختمان های با نمای داخلی از سنگ گرانیت و کربناتی

بر اساس آخرین اطلاعات ارائه شده توسط UNSCEAR استنشاق گاز رادن و دختران نیمه عمر کوتاه آن از جمله مهم ترین عوامل پرتـو گیری انسان از منابع پرتو زای طبیعی به شمار میرود. سرطان ریه اثر شناخته شده گاز رادن موجود در هوا برای سلامتی انسان است و در هوای داخلـی کلیه ساختمان ها وجود دارد. مهم ترین ایزوتوپ آن گازی نادر به نام رادن -٢٢٢ است که حاصـل واپاشـی رادیـم -٢٢۶ از سـری زنجیـره طبیعـی اورانیوم -٢٣٨ میباشد. اورانیم و رادیم به طور طبیعی در خاک و سنگ زمین وجود دارند. این گاز پرتوزا به فراوانی در محیط زیست به ویـژه در فضاهای سر پوشیده ساختمان هایی که در نمای داخلی آن ها از سنگ های گرانیتی استفاده شده ، یافت میشـود. در چنـد دهـۀ گذشـته ، پرتـو گیری طبیعی ناشی از گاز رادن و محصولات واپاشی آن در داخل منازل مسکونی به عنوان یک مشکل جهانی شناخته شده و باعث بروز خطر ابـتلا بـه سرطان در میان عموم مردم تلقی گردیده است . در این مقاله ، نتایج اندازه گیری میزان غلظت پرتوزایی گـاز رادن در هـوای داخلـی دو سـاختمان مختلف که در نمای داخلی آن ها به ترتیب از سنگ گرانیتی و کربناتی استفاده شده ، ارائه و نتایج به دست آمده با هم مقایسـه شـده اسـت . کلیـه اندازه گیری ها با استفاده از دستگاه AlphaGuardTM انجام شده است . میانگین غلظت این گاز در ساختمان کربنـاتی حـدود ٣-Bq.m ١١ و در ساختمان گرانیتی حدود ٣-Bq.m ۵٩ اندازه گیری شده که در مقایسه با ساختمان کربناتی بسیار بالاتر است . مقادیر به دسـت آمـده کمتـر از حـد مرجع توصیه شده توسط ICRP و IAEA یعنی ٣-Bq.m ۶٠٠-٢٠٠ بوده و به حد اقدام تعیین شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده (EPA) (٣-Bq.m ١۴٨) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) (٣-Bq.m١٠٠) نمی رسد.