الگوی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی کشنده در استان‌های شمالی کشور در سال ۸۹

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۳ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۴

نویسندگان : نرگس انتظامی , سید سعید هاشمی نظری , حمید سوری , اردشیر خسروی , محمد رضا قدیرزاده

چکیده :

سابقه و هدف: استانهای شمالی کشور (گیلان، گلستان و مازندران) به علت داشتن شرایط اقلیمی و جغرافیایی خاص، جاذبه های گردشگری و در نتیجه تردد زیاد از نقاط حادثه خیز ایران محسوب میشوند. هدف از این مطالعه بررسی الگوی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی کشنده در استان های شمالی کشور بود.

روش بررسی: در این مطالعه از داده های موجود در پزشکی قانونی استفاده شد. جامعه مورد بررسی شامل کلیه ی افرادی است که در استانهای شمالی در سال ۸۹ دچار سانحه ترافیکی شده و جان خود را از دست داده اند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارstata 11 انجام گرفت. برای توصیف دادها از شاخصهای فراوانی، درصد و میانگین و برای تحلیل آنها از آزمون مجذور کای و مقایسه میانگینها (آزمون کروسکالوالیس) استفاده شد.

یافته ها: میزان بروز استانداردشده سنی ۳۳.۴ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر برآورد شد. میانگین سنی آنها ۳۹.۴۵± ۰/۴۳ بود. ازنظر جنسیت بیشتر قربانیان ( ۸۰.۱۵) درصد مرد بودند. بر حسب وضعیت متوفی ۴۴.۶۶ درصد متوفیان را رانندگان تشکیل می داد. ضربه به سر به طور منفرد علت %۴۸.۹۲ مرگ در متوفیان بود. %۶۳/۲۶ تصادفات منجر به فوت در جاده های برون شهری حادث شدند. همچنین بین زمان بقاء و نوع خودرو مورد استفاده رابطه آماری معنی داری یافت شد.

نتیجه گیری : میزان تصادفات کشنده در استانهای شمالی بیشتر از منطقه و کشور میباشد. تصادفات کشنده گروه های سنی جوان را بیشتر درگیر کرده است. از طرفی مهمترین علت فوت، ضربه به سر و بیشتر تصادفات در جاده های برون شهری بودند؛ بنابراین آموزش قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی به جوانان، استفاده از کیسه هوایی و بهبود وضعیت راهها و جاده های برون شهری ازجمله اقداماتی هستند که توجه به آنها در پیشگیری از تصادفات جاده ای میتواند کمک کننده باشد.

واژه‌های کلیدی : الگوی اپیدمیولوژیک ، سوانح ترافیکی ، مرگ‌ و‌ میر

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>