خطر واکنش پذیری
- درجه صفر : موادی که در حالت عادی حتی در شعله پایدار هستند و با آب واکنش نمی دهند؛ مانند زغال
- درجه ۱ : موادی که در حالت عادی پایدار بوده ولی در حرارت و فشار بالا ممکن است ناپایدار شوند و با آب واکنش نموده انرژی آزاد نماید ولی نه بشدت؛ مانند روی
- درجه ۲ : موادی که در حالت عادی ناپایدار بوده و تغییرات شیمیایی یافته ولی منفجر نمی شود؛ مانند سدیم
- درجه ۳ : موادی که قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری بوده ولی جهت این عمل به چاشنی یا حرارت کافی نیاز دارند؛ مانند فلوئور
- درجه ۴ : موادی که در حرارت و فشار معمولی قادر به تجزیه یا واکنش انفجاری است؛ مانند اسید پیکریک
خطر آتش سوزی
- درجه صفر : مشتعل نمیشوند؛ مانند اسید نیتریک
- درجه ۱ : قبل از اشتعال باید حرارت ببینند؛ مانند گلیسیرین ، سولفور ، روی
- درجه ۲ : مایعاتی که جهت مشتعل شدن باید مقداری حرارت ببینند و جامداتی که تولید بخارات قابل اشتعال می نماید؛ مانند اسید استیک ، نفتالین، فرم آلدئید
- درجه ۳ : مایعاتی که تقریبا در حرارت نرمال مشتعل می شوند؛ مانند هیدروکسید امین، فسفر سفید
- درجه ۴ : گازهای شدیدا قابل اشتعال و مایعات بسیار قرار قابل اشتعال مانند سولفید هیدروژن، اسید پیکریک
خطرات خاص
- BIO : خطر زیستی – مانند ویروس آبله
- PIO : سمی – مانند سم مار
- ALK : عامل آلکانی – مانند بازها
- ACID : عامل اسیدی – مانند اسیدها
- CRYO٫CRY : بسیار سرد – مانند نیتروژن مایع
- OXY٫OX: عامل اکسید کننده – مانند پتاسیم پرکلرات
- W : واکنش پذیر با آب – مانند سزیم و سدیم
- COR : عامل خورنده – مانند هیدروکسید پتاسیم
خطر سلامتی
- درجه صفر : موادی که تحت شرایط حریق نیز خطری برای سلامتی تولید نمی کنند؛ مانند برنز فسفر قرمز
- درجه ۱ : خطرات کمی برای سلامتی دارند؛ مانند کلسیم
- درجه ۲ : برای سلامتی خطرناک هستند؛ مانند اکسید اتیلن ، نفتالین
- درجه ۳ : خطرات فوق العاده برای سلامتی دارند؛ مانند سولفید هیدروژن، هیدروکسید سدیم
- درجه ۴ : مقدار کمی از بخارات آنها میتواند سبب مرگ شود؛ مانند هیدروژن سیانید
لطفا برای دانلود پوستر با کیفیت به فایل پیوست مراجعه کنید.
