استرس شغلی و نرخ حوادث گزارش شده در میان کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان نقش تعدیل کننده فشار کاری

زمینه و هدف: استرس شغلی منفی بر سلامت جسمی و روانی کارکنان اثرات زیان باری بر جا می گذارد. با وجود این، تاثیر استرس می تواند بوسیله سایر متغیرها تعدیل گردد. ا ین پژوهش به بررسی رابطه بین استرس شغلی، فشار کاری و نرخ حوادث گزارش شده می پردازد.

روش بررسی: جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان در زمستان ۱۳۸۸ تشکیل دادند که از بین آنها ۱۸۹ نفر به عنوان نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای (از روی فهرست کارکنان هر بخش) انتخاب شده و به پرسش نامه های استرس شغلی ۱۰ سوالی، فشار کاریی ۴ سوالی، نرخ حوادث گزارش شده ۲۲ سوالی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای پژوهش (استرس شغلی، فشارکاری و نرخ حوادث گزارش شده) همبستگی درونی معنی داری وجود داشت (۰۵/۰ p< ). همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که استرس شغلی بر نرخ حوادث گزارش شده بطور مستقیم و همچنین غیر مستقیم از طریق ادراک فشار کاری مؤثر بود (۰۵/۰ p< ). بطور مشابه، در تحلیل تعدیلی معکوس، استرس شغلی رابطه بین فشار کاری و نرخ حوادث گزارش شده را تعدیل کرد(۰۵/۰ p< ).

نتیجه گیری: کاهش استرس شغلی بوسیله تغییر ادراک کارکنان از فشار کاری می تواند در پایین آوردن نرخ حوادث گزارش شده مؤثر باشد و همچنین کاهش ادراک فشار کاری بوسیله بهبود استرس شغلی می تواند در وقوع حوادث شغلی مؤثر باشد.