ارزیابی مخاطرات بالقوه به روش تجزیه و تحلیل حالات شکست و اثرات آنها

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۵ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۶

نویسنده : سعید یاری

چکیده :

سابقه و هدف : هر فعالیت و ماشینی در عملیات صنعتی به‌طور روزانه تن به حالاتی از شکست می‌دهد که می‌بایست مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گیرد. حالت شکست و تجزیه‌وتحلیل اثرات آن، روشی قدرتمند و مؤثر جهت شناسایی و حذف شکست بالقوه، مشکلات و خطاها از سیستم، طراحی، فرآیند و خدمات است. هدف از این مطالعه نیز ارزیابی مخاطرات بالقوه ایمنی و بهداشت به روش تجزیه‌وتحلیل حالات شکست و اثرات آن‌ها در یک شرکت تولید تجهیزات تهویه مطبوع می‌باشد.

روش بررسی : در این مطالعه توصیفی- مقطعی کلیه فعالیت‌ها و ماشین‌آلات واحد‌های مختلف یک شرکت تولیدی تجهیزات تهویه مطبوع با استفاده از سرشماری و به روش ارزیابی ریسک حالات شکست و تجزیه‌وتحلیل اثرات آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. Cut of point ریسک‌ها ۷۰% بود و همچنین ریسک‌ها با توجه به گروه‌بندی سازمان بر اساس توانایی کنترل در سه سطح قابل‌قبول (L)، متوسط(M) و غیرقابل‌قبول(H) گروه‌بندی شدند و درنهایت داده‌ها به کمک نرم‌افزارMicrosoft Excel(2010) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها : از تعداد ۱۴۵۳ ریسک شناسایی‌شده ۲۳۷ ریسک (۳/۱۶%) با نسبت ۶/۱ در اولویت H، ۴۷۳ ریسک (۶/۳۲%) با نسبت ۳/۱ در اولویت L و ۷۴۳ ریسک (۱/۵۱%) با نسبت  ۲/۱ در اولویت M قرار گرفتند. تعداد ۴۴ ریسک غیرقابل‌قبول(H) (3%) در گروه‌بندی لیکرتی که توسط محقق با توجه به نظر سازمان تدوین‌شده است قرار دارد که در گروه‌بندی FMEA در گروه قابل‌قبول قرار دارند که می‌توان این ریسک‌ها را حاشیه اقدامات کنترلی قلمداد کرد.

نتیجه‌گیری : بر اساس گروه‌بندی FMEA نسبت ریسک‌های H به‌کل ریسک‌ها ۱۰/۱  می‌باشد درصورتی‌که این نسبت در گروه‌بندی محقق   ۶/۱ است. از طرفی تعداد زیاد ریسک‌های شناسایی‌شده در واحدها دلیل بر پرخطر بودن آن واحد نمی‌باشد.

واژه‌های کلیدی :  FMEA ، ارزیابی ریسک ، ریسک

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>