ارزشیابی مواجهه شغلی کارگران با مونومر وینیل کلراید در دو صنعت پلاستیک­ سازی تهران

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۲ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۳

نویسندگان : رعنا طایفه رحیمیان , منصور رضازاده آذری , محمد جواد جعفری , حمید سوری , بهزاد سرانجام , الهه توکل , محمد کریمی

چکیده :

سابقه و هدف: رشد صنعت پلاستیک در چند دهه اخیر بسیار چشمگیر بوده است. پلیمر وینیل کلراید یکی از پرکاربردترین پلاستیک‌ها در جهان می باشد که در طی فرایندهای حرارتی، مونومر وینیل کلراید آزاد می­ گردد. این مطالعه با هدف ارزشیابی مواجهه شغلی و تخمین میزان ریسک مواجهه کارگران با مونومر وینیل کلراید انجام گردید.

روش‌ بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی می­ باشد که بر روی ۱۰۰ نفر از کارگران دو کارخانه پلاستیک سازی شهر تهران (A,B) انجام پذیرفت. برای تعیین غلظت مونومر وینیل کلراید در هوای تنفسی، نمونه ­های هوا توسط روش بهینه شده موسسه ملی بهداشت و امنیت شغلی آمریکا به شماره ۱۰۰۷ انجام گردید. پارامترهای شرایط جوی هوا شامل دما، فشار، سرعت جریان و رطوبت نسبی همزمان با نمونه ­برداری اندازه گیری شد. ارزیابی ریسک کمی کارگران بر اساس دو معیار مرگ و میر استاندارد شده و ریسک بروز سرطان انجام شد. تجزیه و تحلیل یافته ­ها با نرم ­افزار آماری SPSS  نسخه ۱۹ انجام گرفت.

یافته­ ها: پارامترهای جوی در کارخانه­ های A و B به ترتیب برای رطوبت نسبی ۱۶.۷۱±۴۳.۷۷ و ۱۴.۴۵±۳۷.۱۶ درصد، دمای هوا ۳.۴۳±۲۰.۹۵ و ۲.۲۰±۲۱.۰۵ سانتی‌گراد، فشار هوا ۰.۵۴±۸۷.۴۸ و ۰.۶۴±۸۷.۴۱ کیلو پاسکال و سرعت جریان هوا ۰.۰۸±۰.۱۳ و ۰.۰۶±۰.۰۱ متر بر ثانیه اندازه­ گیری شد. میزان مونومر وینیل کلراید در هوای استنشاقی کارگران کارخانه­ های A و B به ترتیب ۰.۵۱±۱.۰۱ و ۰.۰۲±۰.۳۶ بر حسب ppm اندازه­ گیری شد. میزان ریسک کمی بر اساس مرگ و میر استاندارد شده در افراد مواجهه یافته ۰.۰۳±۱.۰۶ برابر جمعیت بدون مواجهه با برآورد شد. میزان ریسک بروز سرطان بر اساس معیار های محاسباتی سازمان سیستم اطلاعات جامع ریسک به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت مواجهه یافته محاسبه گردید که همبستگی آماری بین دو میزان ریسک برابر ۰.۸۸=۲R بدست آمد.

نتیجه ­گیری: مواجهه فردی ۳۱ درصد کارگران بیشتر از حد آستانه تماس شغلی (ppm1) بوده است. در تحقیق حاضر، میانگین مواجهه فردی با مونومر وینیل کلراید در مقایسه با مطالعات سال­ های گذشته انجام شده کمتر و قابل قیاس با مطالعات اخیر می­ باشد. نتایج این مطالعه به وضوح مخاطرات شغلی کارگران را در شرایط رکود تولید فعلی خاطر نشان می­ سازد و از این رو به‌ کار گیری سیستم ­های کنترلی فنی مهندسی به ویژه با رونق اقتصادی پیش بینی شده در سال­ های آتی، برای تأمین سلامت و تندرستی کارگران الزامی می­ باشد.

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>