مقایسه بین نگرش ایمنی پرستاران بخشCCU بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی شهر اهواز

زمینه و هدف: نوع نگرش کارکنان بیمارستان به فرهنگ ایمنی در حوزه کاری تاثیر مستقیم بر کیفیت خدمات درمانی ایمن ارائه شده به بیماران خواهد داشت . به همین دلیل در این مطالعه بررسی نگرش ایمنی پرستاران (به عنوان اعضای اصلی سیستم ارائه خدمات ) بخش CCU بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی شهر اهواز و مقایسه این دو گروه با یکدیگر می باشد .

روش بررسی: این پژوهش که به صورت توصیفی – تحلیلی انجام گردید به ارزیابی نگرش ایمنی ۷۵ پرستار بیمارستان های شهر اهواز پرداخته است . در این مطالعه از پرسشنامه نگرش ایمنی استفاده شد .

یافته ها: میانگین نمرات محورهای ۶ گانه نگرش ایمنی در پرستاران بخش آموزشی برای جوکار تیمی، رضایت شغلی ،درک مدیریت ،جو ایمنی ، وضعیت کاری و شناخت استرس به ترتیب ۳۷/۶۸ ،۲۶/۵۵ ،۱۱/۵۲ ،۴۶/۴۸ ،۰۴/۵۷ ،۰۹/۵۷ به دست آمد و برای پرستاران بیمارستان های غیرآموزشی به ترتیب ۴۱/۷۵ ،۱۴/۶۵ ،۵۹/۵۹ ،۳۲/۵۴ ،۶۳/۵۷ ،۷۳/۶۸ بدست آمد. بررسی اختلاف آماری (۰۴۳/۰>sig) بیانگر معنی دار بودن تفاوت در محور جو کار تیمی بین دو نوع بیمارستان (۰۲۶/۰=sig) می باشد . همچنین اختلاف بینابینی (۰۵۹/۰=sig) در محور درک مدیریت بین دو نوع بیمارستان مشاهده شد . در محور شناخت استرس نیز تفاوت بین دو نوع بیمارستان کاملاً معنی دار (۰۰۰۱/۰=sig) بود.

نتیجه گیری: راهکارهای اصلاحی در جهت تقویت رابطه پرسنل با حوزه مدیریت و تلاش در جهت افزایش درک متقابل و نیز توجه و برنامه ریزی در زمینه بهبود فاکتورهای موثر بر رضایت مندی شغلی پرستاران بخصوص پرستاران زن در بیمارستان های آموزشی می تواند در ارتقای نگرش ایمنی آنها و بهبود فرهنگ ایمنی در محیط کار نقش مؤثری داشته باشد.