توضیحات :
مجله مهندسی بهداشت حرفه ای
دوره ۵ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۷
نویسندگان : فاطمه فرخی ، ابوالفضل قهرمانی ، سمیرا اروجلو ، محمد حاج اقازاده
چکیده :
مقدمه: شرایط کار پرستاران و تکنسینهای آزمایشگاه میتواند منجر به ایجاد اختلالات اسکلتی- عضلانی گردد. هدف پژوهش حاضر مطالعه وضعیتهای کاری پرستاران دو بخش داخلی و جراحی زنان و تکنسینهای آزمایشگاه در یک بیمارستان بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی به روش مقطعی بود که در سال ۱۳۹۵ در یکی از بیمارستانهای شهر تبریز انجام گرفت. در این مطالعه ۳۲ پرستار و ۲۰ تکنسین آزمایشگاه شرکت کردند. از پرسشنامه نوردیک و روش ارزیابی سریع تمام بدن (REBA) با الگوریتم جدید امتیازدهی برای ارزیابی استفاده شد. برای هر شغل امتیازهای نیمه فوقانی، چهارگانه فوقانی، نیمه تحتانی و درصد زمان کار سپریشده با پوسچرهای پراسترس محاسبه گردید. از آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه و تی مستقل برای آنالیز آماری استفاده گردید.
یافتهها: علایم اسکلتی-عضلانی گردن (۶۳/۵%) و کمر (۵۵/۸%) بیشترین شیوع را داشت. میانگین امتیازهای نیمه فوقانی، چهارگانه فوقانی و نیمه تحتانی بترتیب ۸/۱۶، ۱۱/۰۱، ۹/۵۹ بدست آمد. فقط امتیاز نیمه تحتانی در بین ۳ گروه شغلی تفاوت معنیداری داشت که مربوط به تفاوت امتیاز پرسنل آزمایشگاه با بخشهای پرستاری بود. پرستاران بخش داخلی ۱۱% و تکنسینهای آزمایشگاه ۸% از زمان کاریشان را به ترتیب با پوسچرهای پراسترس نیمه فوقانی و نیمه تحتانی مشغول بکار بودند .
نتیجهگیری: روش REBA با الگوریتم جدید امتیازدهی در محل کار پرستاران و تکنسینهای آزمایشگاه براحتی اجرا شد. پرستاران بخش داخلی نسبت به پرستاران بخش جراحی عمومی استرس بیومکانیکی بیشتری را بویژه در نیمه فوقانی تجربه میکنند. بمنظور کاهش پوسچرهای کاری پراسترس، اجرای مداخلات ارگونومی برای بهبود پوسچرهای نیمه فوقانی پرستاران و نیمه تحتانی تکنسینهای آزمایشگاه پیشنهاد میشود.
واژههای کلیدی : ارگونومی ، پرستاران ، تکنسین های آزمایشگاه ، اختلالات اسکلتی-عضلانی ، REBA
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
