مطالعه میدانهای الکترومغناطیس تلفن های همراه متداول و برخی علائم خود گزارش شده کاربران

مقدمه: امروزه انجام بسیاری از فعالیتها مستلزم استفاده مؤثری از تلفن همراه و مواجهه با آن می باشد. با توجه به اهمیت موضوع و ابهامات مطرح شده در مورد اثرات آنها، هدف این تحقیق بررسی میدانهای الکترومغناطیس گوشی های همراه متداول و ارتباط کمیات مورد سنجش آنها با برخی علائم سلامتی کاربران می‌باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی، بر روی ۸۰ نفر دانشجویان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال ۱۳۹۱ انجام شد. برای اندازه‌گیری میدان الکتریکی، مغناطیسی و چگالی توان تلفنهای همراه از دستگاه Electro Smag meter 593 استفاده گردید و برخی علائم سلامتی کاربران نیز با پرسشنامه ثبت گردید. تحلیل آماری داده‌ها با استفاده از SPSS 11.5 و آزمونهای ANOVA , T-Test و مجذورکای انجام شد.

یافته‌ها: در همه گوشی های مورد مطالعه کمیات مورد سنجش (شدت میدان الکتیرکی، مغناطیسی و چگالی توان) در حالت مکالمه بالاترین مقدار بود. میانگین چگالی توان گوشی ها در هنگام مکالمه از لحاظ آماری اختلاف معنی‌داری با هم داشتند(۰.۰۰۱ =P). بین مقادیر شدت میدان مغناطیسی هنگام مکالمه با گوشی با سردرد (۰.۰۲=p)و اضطراب کاربران (۰.۰۳=p)و همچنین بین مقادیر چگالی توان در شرایط مذکور و کم‌ خوابی ارتباط معنی‌دار آماری وجود داشته است ( ۰.۰۰۲=p).

نتیجه‌گیری: هرچند در این تحقیق ارتباط بین برخی علائم اثرات خود اظهار شده و شدت میدانهای الکترومغناطیس تلفن همراه مورد تایید قرار گرفت، که این نتایج همسو با سایر نتایج مطالعات مشابه می‌باشد لیکن نمی توان به طور مطلق این علائم را به استفاده از گوشی ها نسبت داد لذا توصیه می‌گردد جوانب احتیاط از جمله کاهش مواجهه با تشعشعات تلفنهای همراه در هنگام استفاده از آنها و انتخاب گوشی های ایمن‌تر رعایت گردد تا از ایجاد عوارض احتمالی ناشی از آن پیشگیری گردد.

واژه‌های کلیدی : میدان الکتریکی ، میدان مغناطیسی ، تلفن همراه ، کاربر