تعیین نوع و فراوانی آسیبهای اندام تحتانی به دنبال ترومای ناشی از تصادفات موتورسیکلت در بیمارستان امام حسین (ع) در طی یک سال

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۱ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۲

نویسندگان : علی ارحمی دولت آبادی ، کامران حیدری ، حمید رضا حاتم آبادی ، علی وفایی

چکیده :

سابقه و هدف: تصادفات ناشی از وسایل نقلیه موتوری از علل شایع تلفات جانی، نقایص عضوی و ناتوانی میباشند. در اغلب مطالعات، آسیب های اندام تحتانی شایعترین ترومای ناشی از حوادث موتورسیکلت میباشند که موجب نتایج زیان آور نیروی انسانی و مالی در کشور میشود.

روش بررسی: در این مطالعه مبتلایان به آسیب اندام تحتانی ارجاع شده به بخش ترومای اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) طی یک سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. پرسشنامه ای برای بیماران، تکمیل و در بانک اطلاعاتی طراحی شده به همین منظور وارد شد و سپس با نرم افزار آماری SPSS 18 مورد آنالیز قرار گرفتند.

یافته ها: در ۷۶۶ بیمار مورد مطالعه با ترومای اندام تحتانی، %۹۲ مرد با میانگین سنی ۲۵ ۱۲ سال بودند. بیشتر تصادفات در خیابانهای درون شهری و در بین ساعات دو بعد از ظهر تا ۱۰ شب روی داده بود. شایعترین محل شکستگی به ترتیب شیوع استخوانهای ساق (تنه درشتنی)، کف پا (استخوان لیسفرانک)، زانو (کشکک)، مچ پا (قوزک خارجی)، ران (تنه) و لگن (خاجی و راموس فوقانی) بود.

نتیجه گیری: توجه به شیوع بالای آسیب اندام تحتانی خصوصا۰ ساق پا در تصادفهای موتور سیکلت سواران، تهیه و ساخت وسایل حفاظتی کارآمد، به خصوص گارد محافظ پاها میتواند نقش مؤثری در کاهش حوادث رانندگی و به تبع آن کاهش بار مالی ناشی از این آسیب ها ایفا کند.

واژه‌های کلیدی : آسیب های اندام تحتانی ، تصادفات موتورسیکلت ، فراوانی ، شکستگی

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>