تجزیه آلکان‌ها و آلدئیدهای درون‌ زاد در هوای بازدم شاغلین در مواجهه با غبار حاوی سیلیس

زمینه و هدف: سیلیس یکی از مهم‌ ترین آلاینده‌های هوا در محیط‌های شغلی بوده و مواجهه استنشاقی با ذرات آن با افزایش ریسک ابتلاء به بیماری‌های تنفسی مانند سیلیکوزیس همراه می‌باشد. سیلیکوزیس یک بیماری مرتبط با استرس اکسیداتیو می‌باشد و ممکن است باعث ابتلاء افراد به سرطان ریه شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی آلکان‌ها و آلدئیدهای درون‌ زاد در هوای بازدمی افراد مواجهه یافته با غبارات سیلیس انجام پذیرفت.

روش بررسی: دراین مطالعه هوای بازدمی شاغلین در مواجهه با غبار سیلیس (۲۰ نفر)، افراد سالم غیرسیگاری (۲۰ نفر) و افراد سالم سیگاری (۲۵ نفر) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌های هوای بازدم در کیسه‌های ۳ لیتری جمع‌آوری و ترکیبات فرار نمونه‌ها با استفاده از روش ریزاستخراج فاز جامد (SPME) استخراج و توسط دستگاه گازکروماتوگرافی- طیف‌ بین جرمی (GC-MS) تجزیه گردید.

یافته‌ها: درمجموع ۳۹ ترکیب آلی فرار در نمونه­ ها شناسایی گردید (حداقل در یک نمونه). استالدئید ، هگزانال، نونانال، ۲ -متیل­پروپان، دکان، ۳- متیل­پنتان، اکتان و پنتادکان جزء آلدئیدها و آلکان­ هایی بودند که در نمونه­ ها شناسائی شدند. در بین این ترکیبات، میانگین مساحت پیک استالدئید ، هگزانال، نونانال، دکان و پنتادکان در بازدم افراد گروه مواجهه یافته نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود (۰۵/۰ Pvalue< ).

نتیجه گیری: استفاده ازروش تجزیه هوای بازدم را به عنوان یک بستر نوین در مطالعات سم ­شناسی شغلی و بررسی بیومارکرهای مواجهه مورد تأیید قرار داد . استالدئید، هگزانال، نونانال، دکان و پنتادکان می توانند بیومارکرهای بازدمی مناسبی برای مواجهه با غبارات سیلیس باشد. هر چند انجام مطالعات تکمیلی برای تأیید این نتایج ضروری به­ نظر می ­رسد.