بررسی موانع ایمنی عابران پیاده و محدودیت های پیاده روی در تهران – مطالعه کیفی

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۵ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۶

نویسندگان :  ترانه یوسفی نژادی ، حمید سوری

چکیده :

سابقه و هدف:امروزه ایجاد محیط مناسب و ایمن برای تردد عابران موردتوجه خاص برنامه ریزان حمل‌ونقل شهری قرار دارد. پیاده‌روی ساده‌ترین و طبیعی‌ترین شکل جابجایی است و برای سلامتی، کاهش آلودگی هوا و کاهش ترافیک توصیه می‌شود، اما چالش‌های بسیاری در این حوزه وجود دارد. مطالعه باهدف بررسی موانع ایمنی عابران پیاده و محدودیت‌های پیاده‌روی در تهران اجرا شد.

روش بررسی:  مطالعه با روش کیفی و از طریق انجام مصاحبه‌ نیمه ساختاریافته با ۳۰ نفر از شهروندان شهر تهران در مناطق مختلف تهران انجام گرفت. ملاحظات اخلاقی مطالعه شامل معرفی پژوهشگر، ذکر انگیزه انجام مطالعه، محرمانه ماندن نام مصاحبه‌شونده و اخذ رضایت مصاحبه‌شونده جهت ضبط مکالمات بود. مصاحبه‌ها، پس از پیاده‌سازی به روش تحلیل محتوا مورد تحلیل قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند بود و افراد در گروه‌های سنی مختلف از عابران پیاده و هم رانندگان انتخاب شدند. جهت اعتبار داده‌ها از معیارهای مقبولیت، انتقال‌پذیری، همسانی یا قابلیت تصدیق و تأیید پذیری یا قابلیت اعتماد استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA نسخه ۱۰ تحلیل شدند.

یافته‌ها: هفت موضوع اصلی شامل عوامل کالبدی-  فضایی، ایمنی، امنیت، فرهنگی، قوانین پشتیبان حقوق عابران، فیزیولوژیک و رفتاری و اقلیمی از مطالعه استخراج شد.

نتیجه‌گیری:  بر پایه یافته‌های مطالعه، تفکیک دقیق و صحیح مسیر عابر پیاده از سواره، ایمن‌سازی مسیر حرکت پیاده، کف سازی مناسب و برداشتن موانع در پیاده‌روها، ایجاد مبلمان شهری، افزایش جاذبه‌های شهری، بهسازی محیط‌زیست و ایجاد فضای تمیز و مطلوب، ایجاد پل‌های استاندارد روگذر و زیرگذر عابران پیاده می‌تواند برافزایش پیاده‌روی و ایمنی عابران پیاده تأثیر مثبت داشته باشد.

واژه‌های کلیدی : موانع ، پیاده‌روی ، ایران ، مطالعه کیفی

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>