توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۱۲ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۹
نویسندگان : مریم کاوسیان ، علی صالحی سهل آبادی ، محمد جواد جعفری ، سهیلا خداکریم ، حدیثه ربیعی
چکیده :
مقدمه: با توجه به اهمیت انطباق توانمندیهای فیزیکی و روانی کارگران بر نیازهای شغلی آنان؛ سنجش میزان توانایی کار، حفظ و ارتقاء آن به یک امر بسیار مهم تبدیلشده است. این مطالعه با هدف بررسی شاخص توانایی کار (WAI) و بررسی ارتباط با آن حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo۲max) در یکی از شرکتهای تولید سیمان انجام شد.
روش بررسی: مطالعه مقطعی در بین ۱۳۰ نفر از کارکنان شاغل در یک شرکت سیمان در سال ۱۳۹۷ در ایران انجام شد. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شاخص توانایی کار، آزمون تست پله کوئین برای حداکثر اکسیژن مصرفی و یک پرسشنامه طراحی شده توسط محققان (عوامل اجتماعی-جمعیت شناختی و مرتبط با کار) استفاده شد. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS ویرایش ۲۱ استفاده شد.
نتایج: میانگین شاخص توانایی کار در مطالعه حاضر برابر با ۶۴/۴±۵۲/۳۹ محاسبه گردید. در بین متغیرهای جمعیت شناختی و مرتبط با کار مورد مطالعه، فعالیت ورزشی (۰۴/۰ > P) و کیفیت خواب (۰۰۱/۰ >P ) و سابقه کاری (۰۴۶/۰ >P ) ارتباط معنیداری با WAI داشتند. ارتباط معنیدار مثبتی بین میانگین نمره WAI و Vo۲max وجود داشت (۰۵/۰P <، ۲۱/۰ = r). مدلسازی رگرسیونی حاکی از آن بود که Vo۲max تنها پیشبینیکننده معنیدار WAI بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، برای کنترل و ارتقای سطح توانایی کار، برنامههای مداخلهای شغلی باید بر ارتقای کیفیت خواب و افزایش فعالیت ورزشی کارکنان متمرکز شود. همچنین با توجه به ارتباط مثبت Vo۲max بر WAI پیشنهاد میشود با توجه به بارکاری شغل، کارکنانی انتخاب شوند که از نظر ظرفیت هوازی متناسب با آن باشند.
واژههای کلیدی : شاخص توانایی انجام کار ، حداکثر اکسیژن مصرفی ، صنعت سیمان
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
