توضیحات :
مجله علمی پژوهشی سلامت کار ایران
دوره ۱۴ – شماره ۶ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : عادل مظلومی ، زینب کاظمی ، سیدرضا آقازاده ، مهدی میری ، حسین شیرمحمدی
چکیده :
زمینه و هدف: پدال کلاچ یکی از مهمترین سیستم های کنترلی خودرو میباشد و بعنوان یک کنترلگر پایی به علت موقعیت قرارگیری و نوع مکانسیم عملکرد، در صورت طراحی نامناسب منجر به کاهش راحتی و ایجاد خستگی راننده و همچنین کاهش ایمنی خودرو میشود. در پژوهش حاضر، راحتی پدال کلاچ از دیدگاه ارگونومی در چند نوع خودروی رایج در خطوط تاکسیرانی شهر تهران بررسی شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی و کاربردی ، ۱۲۰ نفر از رانندگان خطوط تاکسیرانی شهر تهران به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی برای مطالعه انتخاب شدند و به منظور بررسی میزان خستگی و درجه ناراحتی ناشی از کلاچ گیری از دو روش عینی (نیروی فشار و رهایش، فرکانس و طول مدت کلاچگیری) و روش ذهنی (پرسشنامه تخصصی) استفاده گردید. در روش عینی، نیروی فشار و رهایش با استفاده از دستگاه نیروسنج فشاری پیزوالکتریک و طول و مدت کلاچگیری با کمک یک میکروسوئیچ به نام دیتالاگر ثبت گردید.
یافته ها: طبق نتایج، در تمامی بخشهای بدنی درگیر در کلاچگیری بعد از شیفت کاری تفاوت معنی داری در ناراحتی درک شده وجود دارد. ضمنا بیشترین ناراحتی به ترتیب در کمر (۳/۹۷) و زانو (۳/۸۶) و کمترین میزان ناراحتی در عضله روی ران (۱/۴۵) و جلوی ساق (۱/۹۸) گزارش شده است. همچنین بیشترین ناراحتی بیان شده مربوط به رانندگان خودروی پیکان و روآ می باشد. درخصوص نیرو و فرکانس کلاچگیری مشاهده گردید که بیشترین میزان مربوط به خودروی پیکان است.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از پدال کلاچ در همه خودروهای مورد آزمایش موجب ناراحتی معنیداری بعد از شیفت کاری میگردد. بنابر این پیشنهاد میشود که خودروهای خطوط تاکسیرانی در دراز مدت با نوع دنده اتوماتیک تعویض گردد و در کوتاه مدت خودروی پیکان و روآ که دارای بیشترین میزان ناراحتی میباشد با مدل های دیگر تعویض گردد.
واژههای کلیدی : ارزیابی ارگونومیکی ، رانندگی ، خستگی ، کلاچ گیری
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
