توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۳ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۴
نویسندگان : منصور ضیایی , سید یونس حسینی , هوشیار شریعتی , الهه خوشبو
چکیده :
سابقه و هدف: پیامدهای شغلی و اثرات آن بر سالمت پرسنل بهداشت و درمان در بسیاری از مطالعات مورد بررسی قرارگرفته است. فرسودگی شغلی تحت تأثیر کیفیت زندگی افراد میباشد که میتواند در نتیجه مواجهه طولانی مدت با استرس شغلی ایجاد گردد. پژوهش حاضر باهدف تعیین ارتباط بین فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه بر روی ۸۰ نفر از پرسنل شاغل شبکه بهداشت و درمان شهرستان کامیاران در قالب سه گروه شغلی انجام گردید. اطلاعات مربوط به کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی به ترتیب با استفاده از پرسشنامههای کوتاه بررسی سالمت و استاندارد گل دارد جمعآوری شدند. دادههای به دست آمده در نرمافزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: ۵۵ درصد از کارکنان در گروه بهداشتی، ۱۸.۷۵ درصد در گروه پرستاری-مامایی و ۲۶.۲۵ درصد در گروه اداری-خدماتی شاغل بودند. کیفیت زندگی خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب در ۳۳.۷۵، ۶۰ و ۶.۲۵ درصد از کارکنان دیده شد. حدود ۲۲.۵ درصد از کارکنان در معرض فرسودگی شغلی پایین بودند و ۷۷/۵ درصد از آنان از فرسودگی شغلی متوسط رنج میبردند. ارتباط فرسودگی شغلی و همچنین کیفیت زندگی با ویژگیهای دموگرافیک معنیدار نبود .(p<0.05) بین کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی ارتباط معنیدار و معکوس دیده شد (p>0.001)
نتیجهگیری: با توجه به رابطه معنیدار و معکوس بین فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی، میتوان با ارتقای کیفیت زندگی کارکنان به طرق مختلف از فرسودگی شغلی و در نتیجه کاهش بهرهوری آنان جلوگیری کرد.
واژههای کلیدی : کیفیت زندگی ، فرسودگی شغلی ، پرسنل بهداشتی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>