توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۳ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۰
نویسندگان : دکتر مهرداد مستغاثی ، مهندس زینب سلیمی ، مهندس مریم جواهری ، مهندس سیده فاطمه حسینی نژاد ، مهندس مریم صالحی ، دکتر محمد حسین داوری ، دکتر امیرهوشنگ مهرپرور
چکیده :
مقدمه:اختلالات اسکلتی–عضلانی شغلی در اثر مواجهه درازمدت با عوامل ارگونومیک به تدریج و در یک فرایند طولانی ایجاد می‌شود. این بیماری‌ها مهم‌ترین عامل روزهای از دست رفته کاری و هزینه‌های پزشکی در محیط کار می باشند. در این مطالعه عوامل خطر ارگونومیک و فراوانی اختلالات اسکلتی– عضلانی در کارگران شاغل در یک کارخانه تولید ماشین‌آلات کشاورزی بررسی شد.
روش بررسی:در این مطالعه مقطعی ۷۰ نفر از کارگران کارخانه وارد مطالعه شدند. اختلالات اسکلتی– عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک جمع‌آوری شد و همچنین از روش ارزیابیQEC و RULA جهت بررسی وضعیت‌های ارگونومیکی کارگران استفاده شد. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 17 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج فراوانی کلی اختلالات اسکلتی عضلانی در کارگران ۴۰.۳% و میزان ابتلا به دردهای کمر ۱۲.۸%، زانو ۸.۷%، دست ۷.۸%، گردن ۶% و شانه ۵% بود. در ارزیابیRULA واحدهای جوشکاری و رنگ امتیاز ۷ و واحد انبار و مونتاژ امتیاز ۶ را کسب کردند که به ترتیب در سطوح اقدامات اصلاحی۳ و ۴ قرار دارند.نتایج به دست آمده از ارزیابیQEC نشان داد که ۲۱.۳% امتیاز ۷۰-۵۱ و ۸.۲% امتیاز بیش از ۷۰ داشتند کهنشان دهنده نیاز به اقدام ارگونومیک اصلاحی است.
نتیجه‌گیری: درصد قابل توجهی از کارگران این کارخانه در محیطی غیر ایمن از نظر ارگونومیک کار می‌کنند و فراوانی اختلالات اسکلتی– عضلانی در آنها بالاست که نیاز به اقدام ارگونومیک مناسب دارد.
واژه‌های کلیدی : اختلالات اسکلتی–عضلانی ، پرسشنامه نوردیک ، RULA ، QEC
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
