توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۴ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۱
نویسندگان : حسین ابراهیمی مقدم ، فاطمه پوراحمد
چکیده :
مقدمه: فرسودگی شغلی از جمله عوارض مربوط به کار است که این سندرم زمینهساز آسیبهای فیزیکی و روانی شده و ممکن است موجب کاهش علاقه به انجام کار و در نتیجه افت کارآیی گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی با فرسودگی شغلی انجام شده است.
روش بررسی: این پژوهش به روش مقطعی در سال۱۳۹۰، بر روی ۲۰۰ نفر از کارمندان شهرداری شهرستان شهریار که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده بودند انجام گرفت. برای جمعآوری اطلاعات از سه پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach، پرسشنامه ابرازگری هیجانی & (Emmons King (1990 و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (Schere (1982 استفاده شد. دادهها پس از جمعآوری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و توسط نرمافزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین ابرازگری هیجانی و مسخ شخصیت همبستگی منفی و معنیدار وجود دارد(۰.۰۵>P)، اما همبستگی بین ابرازگری هیجانی و کفایت شخصی مثبت و معنادار بود(۰.۰۵>P). خودکارآمدی با خستگی هیجانی و مسخ شخصیت رابطه منفی و معنادار داشت(۰.۰۱>P) اما رابطه کفایت شخصی و خودکارآمدی مثبت و معنادار بود(۰.۰۱>P). بین جنسیت و مسخ شخصیت نیز یک همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت(۰.۰۵>P) ولیکن رابطه جنسیت و احساس موفقیت فردی منفی و معنیدار بود(۰.۰۵>P). همچنین بین سن و موفقیت فردی رابطه مثبت و معنیدار به دست آمد(۰.۰۱>P).
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد متغیرهای ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی، پیش بینهای خوبی برای فرسودگی شغلی هستند.
واژههای کلیدی : ابرازگری هیجانی ، خودکارآمدی ، فرسودگی شغلی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>