الگوی باز زنده سازی منظر باغ‌های تاریخی ایرانی در مناطق گرم و خشک بر مبنای اصول خشک منظر سازی

فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست

دوره ۱۸ ، ویژه نامه شماره ۳ طراحی و مدیریت شهری – شماره پیاپی ۴ ، زمستان ۱۳۹۵

نویسندگان: نسرین نخعی ، مجتبی انصاری ، مهدی زندیه

چکیده:

زمینه و هدف : تغییرات اقلیمی که یکی از ابعاد آن کمبود آب ناشی از کاهش بارندگی، افـت سـطح آب هـای زیرزمینـی و خشـک شـدن قنات ها می باشد، موجب نابودی پوشش گیاهی برخی از باغ های تاریخی ایران در نواحی گرم و خشک شده است . در ایـن پـژوهش تـلاش شده تا با ادغام اصول خشک منظر سازی و باغ ایرانی، الگویی برای باز زنده سازی پوشش گیاهی در این باغ هـا، بـا حفـظ اصـالت اسـتخراج گردد تا به دنبال اجرای این الگو، این باغ های تاریخی از نابودی نجات یافته و موجب حفظ این آثار ارزشمند تاریخی شود.

روش بررسی: در این پژوهش مؤلفه های باغ ایرانی و خشک منظر سازی مورد مطالعه قرار گرفت و اجتمـاع همسـویی از ایـن مؤلفـه هـا حاصل شد. بنابراین این پژوهش بر اساس روش راهبردهای ترکیبی صورت پذیرفت .

یافته ها: در این پژوهش اصول باغ ایرانی با اصول خشک منظر سازی تلفیق گردید و در ادامه الگویی با تأکید ویژه بر مصرف کـم و بهینـه آب از طریق انتخاب گیاهان کم نیاز به آب ، اصلاح خاک، استفاده از سیستم های نوین آبیاری، استفاده از مالچ ها برای پوشاندن سطح خاک و هم چنین نگهداری مناسب در باغ ایرانی ارایه شد.

نتیجه گیری: اگرچه استفاده از اصول خشک منظر سازی در دهه های اخیر رونق بسیاری در کشورهای مختلف داشته است ، اما در کشـور ایران تمامی اصول آن به طور هم زمان مورد استفاده قرار نمی گیرد. نتایج این پژوهش در ایجاد یک الگوی جامع برای اسـتفاده از خشـک منظر سازی در باغ ایرانی، می تواند پوشش گیاهی یک باغ تاریخی ایرانی را که به دلیل کمبود آب از دست رفته ، مجددا بـه شـکلی جدیـد احیاء نماید.

واژه های کلیدی: باغ تاریخی ، باغ ایرانی ، خشک منظر سازی ، باز زنده سازی ، تغییرات اقلیمی

 << ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>