۵۴امین نشست از سلسله نشستهای تخصصی در حوزه مدیریت بحران با عنوان تابآوری شهری و توسعه پایدار در روز شنبه مورخ ۲۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ با حضور بیش از ۴۰۰ نفر از متخصصین و علاقهمندان به این حوزه برگزار شد.
پنجاهوچهارمین نشست از سلسله نشستهای تخصصی در حوزه مدیریت بحران با موضوع «تابآوری شهری و توسعه پایدار» در روز شنبه مورخ ۲۹ اردیبهشتماه ۱۴۰۳ توسط پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت سوانح طبیعی برگزار شد.
در این نشست علی درویشی بلورانی استاد دانشگاه تهران با استناد به منابع پر ارجاع مرتبط با تعریف تابآوری که جهت اشاعه مفهوم درست آن از ۴ دهه گذشته بهصورت عمومی در سطح جهان منتشر شدهاند، تابآوری را همچون یک boundary object/ پوسته ارتجاعی دانست که میتواند حوزههای مختلف را با لحاظ رویکرد سیستمی و ذیل چتر خود با پاسخ به سؤالات مهم چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، چه مکانی و چرایی بهصورت یکپارچه به سمت هدف مدنظر بهعنوانمثال تحقق مدیریت بهینه شهری در مقابله با سوانح طبیعی سوق دهد. او بر اهمیت توجه به تغییرات زمانی- مکانی و دینامیک بودن سیستمهای مختلف بخصوص اجتماعی-اکولوژیک در بیان و درک مفهوم تابآوری تأکید کرده و اذعان داشت واژههایی همچون Tolerate alteration, sustainable network, Transformative capacity, adaptive capacity, coping , capacity, recovery, withstand, adjustهمواره در تعاریف ارائهشده برای مفهوم resilience/ تابآوری در مراجع مختلف پر ارجاع جهانی به چشم میخورند که نشان از اهمیت توان تحمل، سازگاری، انعطافپذیری و برگشتپذیری سیستم مورد بررسی و یا ایجاد آنها در کنار ارتقای شرایط پاسخ و مقابله مناسب دارند.
بیشتر بخوانید
🎥 ویدئو/ اجرای ۷۴ پروژه عمرانی در راستای افزایش تاب آوری مناطق دارای خطرپذیری سیلاب در استان مرکزی
تحلیلی بر نقش برنامه ریزی راهبردی در آموزش توسعه پایدار با تاکید بر ابعاد زیست محیطی
عباس استاد تقیزاده رئیس مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران با تأکید بر اهمیت توجه به دو سؤال چه چیزی در برابر چه چیزی در درک مفهوم تابآوری و پیادهسازی آن در سیستم های مورد مطالعه از قبیل یک شهر، پاسخ را در حرکت از سوی ظرفیت به توانایی، دوری از خطر تا زندگی با خطر، سازش تا سازگاری، مقاومت تا انعطافپذیری و ثبات تا پایداری نهفته دانست. رئیس مرکز تحقیقات تغییر اقلیم و سلامت دانشگاه علوم پزشکی تهران با ارائه تعریفی ایرانی برای تابآوری جوامع در برابر حوادث و سوانح و با تأکید بر اهمیت توجه به ابعاد، اجزا، کارکرد و تداوم فعالیت سیستم در بیان مفهوم Resilience، آن را توانایی یک نظام در همزیستی، تطابق و مدیریت خطر حوادث و سوانح از طریق رویکردی مثبتگرا، مشارکتی، جامع و یکپارچه عنوان کرد و خودسازماندهی، همکاری، پاسخگویی، فراگیری، انسجام و همبستگی اجتماعی، برگشتپذیری و تنوع را از اصول تابآوری در برابر حوادث و سوانح برشمرد. او همچنین با اشاره به ابعاد مورد توافق پنجگانه تابآوری در منابع جهانی (نهادی، اجتماعی، فیزیکی، اقتصادی و زیستمحیطی) بر اهمیت افزودن بعد فرهنگی به مفاهیم و مطالعات تابآوری در داخل کشور به دلیل اثرگذاری اثباتشده آن بر مطالعات مشابه بسیار تأکید کرد.
علی اکبر شمسیپور استاد دانشگاه تهران با ارائه عناصر کلیدی سیستم شهری یعنی انرژی، منابع و کالاها (زیستکره، خاک، لیتوسفر، هیدروسفر، اتمسفر و انسان کره) بهعنوان ورودی و خدمات، کالاها و آلایندهها بهعنوان خروجی ضمن اشاره به پیچیدگی اکوسیستم شهری با توجه به پویایی مکانی- زمانی و همچنین اجتماعی-اقتصادی، فرم و زیرساختهای شهری، جریانهای شبکهای ماده و انرژی و شبکههای حاکمیتی به اهمیت بهرهگیری صحیح از الگوها، فرایندها، محرکها و تأثیرات و تغییرات در ذیل چتر و مفهوم تابآوری اشاره کرد.استاد دانشگاه تهران با طرح چند چالش و سؤال اساسی مرتبط با مفهوم مثبت تابآوری، مفهوم تعادل، مشخصههای شهری، مقیاس زمانی اقدام، درک سازگاری و مسیر تابآوری، نیل به تعریف درست از تابآوری شهری را منوط به یافتن پاسخ صحیح به این سؤالات با لحاظ عملکردهای مختص هر شهر متناسب دانست. او همچنین با ارائه یک مطالعه موردی در سطح شهر تهران و بهطور ویژه با تمرکز روی تغییر اقلیم و عنوان کردن پیشرانها و سناریوهای مرتبط با این تغییرات به جایگاه و اهمیت درک مفهوم تابآوری و پیادهسازی و توجه به آن در مباحث مدیریت شهری پرداخت.
انتهای پیام/
