توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۱۳ – شماره ۴ – سال ۱۴۰۰
نویسندگان : آناهیتا بابک ، مجید بخشیانی ، علیرضا صفائیان
چکیده :
مقدمه: پرسنل بهداشتی به علت ماهیت شغلی، مستعد اختلال خواب هستند که بر روی عملکرد رفتاری و شناختی افراد تأثیر منفی زیادی میگذارد که میتواند توانایی کار در پرسنل بهداشتی را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط خوابآلودگی روزانه و عوامل مؤثر بر آن با شاخص توانایی کار میباشد.
روشها: این مطالعه بهصورت مقطعی بر روی ۳۸۴ پرسنل بخشهای مختلف بیمارستان الزهرا اصفهان میباشد که بهصورت نمونهگیری سهمیهای و بر اساس نسبت تعداد هر رده شغلی بهکل پرسنل بیمارستان انتخاب شدند. برای شرکتکنندگان چکلیست متغیرهای دموگرافیک و شغلی و دو پرسشنامهESS (EPWORTH SLEEPINESS SCALE) و WAI (WORK ABILTY INDEX) تکمیل شد. کسب نمره ۱۳ و بیشتر برای پرسشنامه ESS بهعنوان معیار خوابآلودگی مفرط روزانه و کسب نمره ۲۸ و کمتر برای پرسشنامه WAI بهعنوان توانایی انجام کار ضعیف در نظر گرفته شد.
یافتهها: ۴۸% شرکتکنندگان مرد و ۵۲% زن بودند. میانگین سنی شرکتکنندگان ۶۵/۷±۷۹/۳۵ و میانگین سابقه کار آنها ۲۴/۷±۴۸/۱۰ سال بود. نتایج بررسیها نشان داد که بین خوابآلودگی روزانه با متغیرهای دموگرافیک و شغلی بهجز جنس، ارتباط معناداری وجود دارد. در رابطه با توانایی انجام کار نیز ارتباط معناداری با متغیرهای فوق بهجز جنس، تحصیلات و رده شغلی دیده شد. بین خوابآلودگی روزانه و توانایی انجام کار ارتباط قوی معکوس و معنادار مشاهده شد. r=.-0.62, p<0.001))
بحث: ارتباط شاخصWAI وESS در پرسنل، حاکی از آن است که با اصلاح وضعیت خواب و کنترل عوامل مؤثر بر آنکه منجر به خوابآلودگی روزانه میشوند، میتوان وضعیت توانایی انجام کار در پرسنل را بهبود بخشید.
واژههای کلیدی : خواب آلودگی ، پرسنل بهداشتی درمانی ، شاخص توانایی انجام کار
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود مقاله ” ارتباط خواب آلودگی با شاخص توانایی انجام کار در پرسنل بهداشتی درمانی ” از لینک زیر استفاده نمایید.