توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۱۲ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۹
نویسندگان : وحید زند ، پژمان حسین پور ، محمد حسین برادران فر ، مجتبی میبدیان ، محمد ماندگاری ، صدیقه وزیری بزرگ ، محمد حسین دادگرنیا
چکیده :
مقدمه: در این مطالعه در صدد شدیم تا به بررسی سطح سرمی روی در بیماران مبتلا کاهش شنوایی بپردازیم و ارتباط آن را با میزان وزوز گوش بیماران بسنجیم.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۱۱۰ نفر از بیماران بالای ۲۰ سال که با شکایت کاهش شنوایی و وزوز گوش به درمانگاه گوش و حلق و بینی مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران شرکتکننده در ابتدا بهوسیله یک متخصص گوش و حلق و بینی بهوسیله شرححال و معاینه فیزیکی ویزیت شده و ازنظر کاهش شنوایی و همچنین اندازهگیری شدت و فرکانس وزوز گوش توسط تستهای شنواییسنجی استاندارد تحت بررسی قرار گرفتند سپس جهت بررسی سطح سرمی روی تحت نمونهگیری از خون ناشتا قرار گرفتند.
نتایج: میانگین سطح سرمی روی ۶۲/۲۷±۳۲/۸۵ و میانگین فرکانس وزوز گوش ۷۶/۲ ± ۹۴/۴ بوده که هر دو بین گروههای مختلف اختلاف معناداری داشتهاند (۰۰۱/۰ P=). میانگین شدت وزوز گوش نیز ۵۶/۴ ± ۷۷/۷ بوده است و بین گروههای مختلف اختلاف معناداری نداشته است (۶۷۷/۰ P=). سطح سرمی روی و فرکانس وزوز گوش با ضریب همبستگی ۲۰۵/۰ (۰۳۲/۰ P=) و سطح سرمی روی و میزان شدت وزوز گوش با ضریب همبستگی ۲۴۹/۰ باهم در ارتباط بودهاند (۰۰۹/۰ P=).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر تأثیر مثبت سطح سرمی روی بر میزان شدت و فرکانس وزوز گوش مشخص شده است بهگونهای که با کاهش سطح سرمی روی این مقادیر در فرکانسهای پایینتر بروز مییابند.
واژههای کلیدی : روی ، کاهش شنوایی ، وزوز گوش
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
