توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۶ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۷
نویسندگان : بتول صداقتی شکری ، سید رسول داودی ، حمیدرضا بهنود
چکیده :
سابقه و هدف: در میان این ابزارهای درون خودرویی، استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی نیز از منابع حواسپرتی در جهان شناختهشده است. به دلیل افزایش تصادفات و تلفات ناشی از استفاده از آن هنگام رانندگی، این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی رفتار راننده و تعیین عوامل مؤثر بر استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی بود.
روش بررسی: جهت رسیدن به اهداف از تئوری رفتار برنامهریزیشده طرح استفاده گردید و سپس پرسشنامهای بر اساس این تئوری طراحی و در شهر گرگان جمعآوری شد و از طریق روش « تحلیل عاملی» عوامل مؤثر بر استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: یافتههای تحقیق نشان داد که از میان پنج عامل مطرحشده در تعیین عوامل مؤثر بر استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی، کنترل رفتار درک شده با تبیین ۲۵/۲۳ تأثیرگذارترین عامل تئوری رفتار برنامهریزیشده طرح بود. همچنین عوامل اعتیاد به تلفن همراه و مشخصات جمعیت شناختی (سن و جنسیت) به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتند.
نتیجهگیری: نتایج نشاندهنده این است که راننده تصور میکند بر رفتار خودکنترل داشته و قادر است در مقابل وقایع غیرمنتظره (مانند ترمز ناگهانی خودروی مقابل به هنگام استفاده از تلفن همراه) واکنش مناسب و سریع نشان دهد از میان سایر عوامل، مهمترین عاملی است که موجب استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگی میشود. لذا توجه مسئولین، به این کاستیها و تلاش در راستای اصلاح و فرهنگسازی رانندگان ضروری به نظر میرسد.
واژههای کلیدی : تحلیل عاملی ، رانندگی ، استفاده از تلفن همراه ، تئوری رفتار برنامهریزیشده
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
