توضیحات :
مجله مهندسی بهداشت حرفه ای
دوره ۳ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۵
نویسندگان : احسان بخشی ، رضا کلانتری
چکیده :
مقدمه: مراکز بهداشتی و درمانی از مهمترین سازمانهایی هستند که با ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به مردم نقش مهمی در تأمین سلامتی افراد جامعه بر عهدهدارند. لذا توجه به کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی شاغلین این مراکز دارای اهمیت میباشد. مطالعه حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی کاری، عملکرد شغلی و بررسی رابطه آنها با عوامل دموگرافیک و زمینهای انجام گرفت.
روش: این مطالعه بهصورت مقطعی روی ۱۳۶ نفر از شاغلین مراکز بهداشتی درمانی و خانه بهداشتهای شهرستان اسلامآباد غرب انجام گرفت. ابزار جمعآوری دادهها شامل سه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون آنالیز شدند.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار سنی شاغلین موردبررسی ۳۶/۴۲ (۸) سال بود. بیشتر افراد شرکتکننده در مطالعه زن و متأهل بودند. میانگین و انحراف معیار امتیاز کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی به ترتیب ۷۶/۹۱ (۱۳/۲۵) و ۵۲/۵(۹) بود. میان کیفیت زندگی کاری و عملکرد شغلی رابطه معنیدار یافت شد (۰/۰۰۱ = p-value). کیفیت زندگی کاری با سطح تحصیلات و عملکرد شغلی با جنسیت و سطح تحصیلات رابطه معنیدار داشتند (۰/۰۵ > p-value).
نتیجهگیری: کیفیت زندگی کاری کارکنان متوسط به پایین و عملکرد شغلی متوسط به بالا میباشد. راهکارهایی چون افزایش حقوق، تشویق کارکنان به ادامه تحصیل و فراهم آوردن کلاسهای بازآموزی مرتبط با شغل میتوانند در بهبود وضعیت موجود مؤثر باشند.
واژههای کلیدی : کیفیت زندگی کاری ، عملکرد شغلی ، کارکنان مراکز بهداشتی درمانی ، مراکز بهداشتی درمانی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>










