توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۲ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۳
نویسندگان : حمید رضا گیلاسی , حمید سوری , شهرام یزدانی , پریسا طاهری تنجانی
چکیده :
سابقه و هدف: سقوط و آسیبهای ناشی از آن، از مشکلات شایع سلامت سالمندان است که باعث ناتوانی و نقص عملکرد طولانی، افزایش مرگ و میر و تحمیل هزینه به فرد و جامعه میشود. با افزایش تعداد سالمندان در کشورهای مختلف، سقوط و صدمات ناشی از آن نیز افزایش یافته است. با توجه به اختلاف نظرهای متعدد در مورد اثربخشی انواع مداخلات در منابع مختلف، هدف این مقاله به روز رسانی شواهد مربوط به اثربخشی روشهای پیشگیری از سقوط در سالمندان ساکن منزل است.
روش بررسی: در این مطالعه مرور روایتی، مطالعات کار آزمایی و مروری انجام شده از سال ۲۰۰۰ تا پایان ۲۰۱۳، با واژه های کلیدیfalls, elderly و prevention یا مترادف آنها با استفاده از ترکیب گرهای AND و OR از منابع الکترونیک موجود مانند PubMed و Cochran استخراج گردید. اعتبار مقالات با استفاده از چک لیستهای consort و PRISMA بررسی شد و سپس اطلاعات مربوط به اثربخشی مداخلات از مطالعات معتبر استخراج شد.
یافته ها: مطالعات اثربخشی مداخلات پیشگیری از سقوط در دو گروه مداخلات تک عاملی و چند عاملی طبقه بندی میشوند. ورزش منظم گروهی و انفرادی، ارزیابی و تعدیل محیط منزل، مکمل درمانی کلسیم و ویتامین D، قطع داروهای روانگردان، جراحی کاتاراکت، استفاده از محافظ های مفصل ران یا محافظهای سایر نقاط بدن، گذاشتن پیسمیکر قلبی و برنامه های پیشگیری چند عاملی که همزمان بر روی چندین عامل خطر تمرکز میکنند از رایجترین مداخلات هستند.
نتیجه گیری: ورزش گروهی و انفرادی و ارزیابی و تعدیل عوامل خطر منزل در افراد با ریسک بالا، میزان و خطر سقوط را کاهش میدهد. جراحی کاتاراکت برای چشم اول، گذاشتن پیس میکر و مداخلات چند عاملی، میزان سقوط و ورزش Tai chiخطر سقوط را کاهش می دهد. مصرف ویتامین D در افراد با کمبود ویتامین، محافظهای مفصل هیپ در افراد پرخطر و اصلاح کفشها در شرایط زمستانی بر کاهش سقوط اثر دارد. مداخلات آموزشی، قطع داروهای روانگردان، درمان مایعات و الکترولیتها، اصلاح دید با عینک و مداخلات روانشناسی اثربخش نبوده است.
واژههای کلیدی : سقوط ، سالمند ، افتادن ، زمین خوردن ، مداخله پیشگیری
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
