مقایسه فرآیند ایزوترم جذبی و سینتیک نفتالن و فنانترن بر روی بستر کربن فعال در حلال آلی ان-هگزان

مقدمه: ترکیبات هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs) به یکی از مهم ترین نگرانی های زیست محیطی تبدیل شده اند. جذب سطحی فنانترن و نفتالن بر روی بستر کربن فعال از انتشار این ترکیبات در محیط‌ زیست جلوگیری می نماید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان جذب سطحی فنانترن و نفتالن بر روی بستر کربن فعال در حلال آلی ان – هگزان انجام گردید.

روش کار: این مطالعه تجربی ناپیوسته در مقیاس آزمایشگاهی و در محلول سنتتیک ان – هگزان که حاوی فنانترن و نفتالن بود انجام گردید. جهت تنظیم pH از اسید کلریدریک و سود یک نرمال استفاده گردید. غلظت اولیه و باقی مانده فنانترن و نفتالن به روش اسپکتروفتومتری به ترتیب در طول موج ۲۷۰ و ۲۶۶۶ نانومتر تعیین گردید.

یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که نفتالن در محیط اسیدی با ۵=pH و زمان تماس ۸ ساعت حداکثر جذب (۴/۷ میلی‌گرم بر گرم) را بر روی کربن فعال دارد. حداکثر جذب فنانترن ۳۴/۸ میلی گرم بر گرم و در ۷=pH و زمان تماس ۱۱ ساعت بوده است. افزایش زمان تماس و غلظت اولیه PAHss سبب افزایش ظرفیت جذب گردید. هم‌چنین نتایج آزمایش ها نشان داد که فرآیند مدل سینتیک جذب این دو ترکیب از معادله درجه دوم کاذب و ایزوترم تعادلی مدل فروندلیچ پیروی می‌کند.

نتیجه گیری: فرآیند جذب PAHs ارتباطی قوی با مدل ایزوترم فروندلیچ نشان داد. تئوری لانگمیر دارای ارتباط ضعیفی با نتایج حاصل از جذب سطحی بر روی کربن فعال در حلال آلی ان – هگزان بود.