مطالعه علائم سندرم ساختمان بیمار در کارکنان اداری سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت

زمینه و هدف: عوامل مرتبط با کیفیت هوای محیط کار، عوامل فردی و فاکتورهای مرتبط با نوع کار از ریسک فاکتورهای ایجاد کننده سندرم ساختمان بیمار هستند. مطالعات اپیدمیولوژیک متعددی جهت تعیین شیوع علائم سندرم ساختمان بیمار در ساختمان­های اداری صورت پذیرفته است اما توجه کمتری به ارتباط آن با عوامل محیطی داخل ساختمان شده است. در مطالعه حاضر ارتباط میان علائم ساختمان بیمار با عوامل محیطی داخل دو ساختمان اداری مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: دراین مطالعه توصیفی – مقطعی علائم ساختمان بیمار در بین کلیه کارکنان دو ساختمان مرکزی سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت مورد بررسی قرار گرفتند. جهت ارزیابی علائم سندرم ساختمان بیمار و تعیین ارتباط آن‌ها با فاکتورهای فردی و محیطی از یک پرسشنامه تلفیقی که روایی و پایایی آن تأیید شد استفاده گردید. همزمان، عوامل محیطی تأثیر گذار شامل صدا، روشنایی، رطوبت، سرعت جریان هوا، دمای محیط و تراکم دی اکسید کربن توسط تجهیزات مناسب کالیبره شده اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین پارامتر تراکم دی اکسید کربن به عنوان شاخص کیفیت هوا و برخی از علائم سندرم ساختمان بیمار همچون تهوع، سردرد، تحریک بینی، تنگی نفس و خشکی گلو ارتباط معنی ­داری وجود داشت (۰۵/۰ < P_Value ). صدا سبب ایجاد علائمی مانند سردرد و سرگیجه گردید. بین فاکتور محیطی شدت روشنایی و علائمی همچون خشکی پوست، درد چشم و کسالت ارتباط معنی‌ داری گزارش گردید (۰۵/۰ < P_{Valu e} ).

نتیجه گیری: شیوع علائم سندرم ساختمان بیمار در زنان بیش از مردان بود. عوامل محیطی و کیفیت هوای داخل ساختمان­ های اداری بر میزان شیوع علائم سندرم ساختمان بیمار موثر بودند.