مطالعه رفتارهای نا امن رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی شهر همدان در سال ۱۳۹۰

مقدمه: سامانه حمل و نقل ترافیکى با همه مزایا، کانونى براى بروز حادثه مى باشد. بر طبق مطالعات انجام گرفته، عوامل انسانى با عناوین اعمال نا امن و خطاهاى راننده شایعترین عامل ایجاد تصادفات میباشد. این مطالعه با هدف بررسى رفتارهاى نا امن رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانى شهر همدان در سال ۱۳۹۰ انجام شد.

روش کار: این مطالعه مقطعی در بهار سال ۱۳۹۰ صورت گرفت. تعداد ۵۴ راننده با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان کلیه رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی شهر همدان انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش نمونه گیرى ایمنى جمع آورى شد. آزمون های آماری مورد استفاده در تحلیل دادهها، شامل test-t و ANOVA بود.

نتیجه گیری:  نتایج نمونه بردارى از رفتارها نشان داد ۷۱/۴۲ ٪اعمال رانندگان مورد بررسى، نا امن بوده است. از میان این اعمال، پارک دوبل (۷۱/۲۴ )٪صحبت کردن (۹۹/۱۴ )٪و چنگش ناامن (۴۶/۱۲ )٪حین رانندگى بالاترین درصدها را به خود اختصاص ً رانندگان جوان تر و رانندگانى که درآمد دادند. بررسى رابطه اعمال ناامن با خصوصیات دموگرافیک رانندگان، نشان داد ظاهرا کم ترى دارند درصد اعمال ناامن شان بیش تر بوده است. با توجه به درصد بالاى اعمال ناامن و به لحاظ اهمیت و شدت پیامدهاى احتمالی ناشى از آن در رانندگان، تعدیل و کاهش این اعمال از طریق سرمایه گذارى و به کارگیرى اصول ایمنى مبتنى بر رفتار از سوى سازمان اتوبوسرانى ضرورت مى یابد. در این زمینه برگزارى دوره هاى آموزشى با هدف افزایش آگاهى رانندگان، پیرامون پیامدهاى ناشى از انجام اعمال ناامن در مسیرهاى درون شهرى به لحاظ درگیر کردن جان مسافرین و شهروندان پیشنهاد مى شود.