رابطه ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی با فرسودگی شغلی در کارمندان شهرداری

فصلنامه علمی تخصصی طب کار

دوره ۴ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۱

نویسندگان : حسین ابراهیمی مقدم ، فاطمه پوراحمد

چکیده :

مقدمه: فرسودگی شغلی از جمله عوارض مربوط به کار است که این سندرم زمینه‌ساز آسیب‎های فیزیکی و روانی شده و ممکن است موجب کاهش علاقه به انجام کار و در نتیجه افت کارآیی ‏گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی با فرسودگی شغلی انجام شده است.

روش بررسی: این پژوهش به روش مقطعی در سال۱۳۹۰، بر روی ۲۰۰ نفر از کارمندان شهرداری شهرستان شهریار که به روش نمونه‏ گیری خوشه ‏ای انتخاب شده بودند انجام گرفت. برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسشنامه‎ فرسودگی شغلی Maslach، پرسشنامه ابرازگری هیجانی & (Emmons King (1990 و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (Schere (1982 استفاده شد. داده‎ها پس از جمع‌آوری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و توسط نرم‌افزار SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: یافته‏‎ها نشان داد بین ابرازگری هیجانی و مسخ شخصیت همبستگی منفی و معنی‎دار وجود دارد(۰.۰۵>P)، اما همبستگی بین ابرازگری هیجانی و کفایت شخصی مثبت و معنادار بود(۰.۰۵>P). خودکارآمدی با خستگی هیجانی و مسخ شخصیت رابطه منفی و معنادار داشت(۰.۰۱>P) اما رابطه کفایت شخصی و خودکارآمدی مثبت و معنادار بود(۰.۰۱>P). بین جنسیت و مسخ شخصیت نیز یک همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت(۰.۰۵>P) ولیکن رابطه جنسیت و احساس موفقیت فردی منفی و معنی‎دار بود(۰.۰۵>P). همچنین بین سن و موفقیت فردی رابطه‎‌ مثبت و معنی‎دار به دست آمد(۰.۰۱>P).

نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‎دهد متغیرهای ابرازگری هیجانی و خودکارآمدی، پیش بین‎های خوبی برای فرسودگی شغلی هستند.

واژه‌های کلیدی : ابرازگری هیجانی ، خودکارآمدی ، فرسودگی شغلی

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>