توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۵ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۶
نویسندگان : رقیه قربانی ، فریده عتابی ، موسی جباری
چکیده :
سابقه و هدف: انتشار مواد شیمیایی در اثر بروز حوادث حمل ونقل جادهای، میتواند عواقب ناگواری همچون مرگ، آسیبهای جانی و مالی و خسارات زیستمحیطی به همراه داشته باشد. این مطالعه باهدف بررسی خطر مرگ در حوادث جادهای تانکرهای حامل مواد شیمیایی انجام پذیرفت.
روش بررسی: در یک مطالعه کاربردی، مخازن مواد شیمیایی موجود در ناوگان حملونقل جادهای کشور موردبررسی قرارگرفته و متداولترین آنها شامل آمونیاک، کلر، ۱-۳، بوتادین، بنزن و تولوئن جهت مدلسازی انتشار مواد سمی انتخاب شدند. سپس شکافت کامل مخازن موردبررسی به علت پوشش سایر سناریوهای احتمالی، بهعنوان سناریوی انتخابی تعیین و غلظتهای کشنده مواد سمی موردمطالعه با استفاده از معادلات پرابیت محاسبه گردید. درنهایت مدلسازی انتشار مواد سمی بهمنظور تعیین خطر مرگ در حوادث جادهای تانکرهای حامل مواد شیمیایی، با استفاده از نرمافزارهای ALOHA و PHAST انجام گردید.
یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد که بر اساس غلظتهای کشنده LC۱، LC۱۰، LC۵۰ و LC۹۰، با استفاده از نرمافزار ALOHA، آمونیاک به ترتیب با فواصل خطر مرگ ۹۸۰، ۸۶۶، ۷۴۱، ۶۲۹ متر؛ و با استفاده از نرمافزار PHAST، کلر به ترتیب با فواصل خطر مرگ ۶۲۰، ۳۱۸، ۲۰۴ و ۱۵۷ متر خطرناکترین مواد شیمیایی سمی قابلحمل جادهای محسوب میشوند.
نتیجهگیری: از آنجا که برنامهریزی مقابله با شرایط اضطراری بر اساس نتایج دو نرمافزار و در کلیه غلظتها امکانپذیر نمیباشد، لذا پیشنهاد میشود بهمنظور جلوگیری از بروز خطرات احتمالی، بالاترین فاصله خطر مرگ بر اساس LC۱ بدون توجه به نوع ماده و نوع نرمافزار مورداستفاده، در برنامهریزیهای مربوطه مدنظر قرار گیرد و در صورت بروز حادثه، افراد تا فاصله ۹۸۰ متری از محل با تجهیزات تنفسی تأمینکننده اکسیژن تردد داشته باشند. افزون بر این، برنامهریزی مقابله با شرایط اضطراری برای افراد حاضر درصحنه حادثه که سعی در فرار از خطر مرگ دارند، بر اساس غلظتهای۳-ERPG1 (که سعی در تعیین حریم ایمنی دارند)، منطقی به نظر نمیرسد.
واژههای کلیدی : انتشار گاز سمی ، حملونقل جادهای ، غلظت کشنده ، مواد خطرناک
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
