توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۷ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۸
نویسندگان : شهرزاد علیان نژادی ، امیرحسام حسنی ، همایون احمدپناهی ، سید مهدی برقعی
چکیده :
سابقه و هدف : هیدروکربنهای آروماتیک چندحلقهای آلایندههایی خطرناک درمحیطهای آبی هستند که به علت داشتن ویژگیهای جهشزایی و سرطانزایی، تهدیدی جدی برای سلامت افراد جامعه تلقی میشوند. بنابراین برای حفظ بهداشت عمومی و محیط زیست، حذف آنها از منابع آبی امری ضروری است. هدف از این پژوهش حذف آنتراسن از آب آلوده با نانوجاذب دندریمری مغناطیسی است.
روش بررسی: در این تحقیق نانوذرات مغناطیسی توسط پلیمرهای PAMAM دندریمر عاملدارشده و با لیگاند سطحی بنزآلدئید اصلاح شده است. ویژگیهای ظاهری جاذب با SEM، XRD و FTIR بررسی شد. اثر پارامترهای موثر در جذب و قابلیت احیاء جاذب در شرایط آزمایشگاهی ناپیوسته مطالعه گردید و غلظت باقیمانده آنتراسن در محلول آبی با دستگاه اسپکتروفتومتر خوانده شد. دادهها با مدلهای مختلف ایزوترم و سینتیک جذب تطابق داده شدند. ملاحظات اخلاقی در این مطالعه بر اساس دستورالعمل هلسینکی رعایت شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که کارایی حذف آنتراسن در مقدار pH معادل ۷، با افزایش زمان تماس تا ۲۰ دقیقه و مقدار جاذب ۰/۶ گرم بر لیتر، افزایش مییابد. همچنین مشخص شد فرایند جذب از ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه درجه دوم تبعیت میکند. بیشترین ظرفیت جذب جاذب با مقدار qmax: ۱۰۵ mg/g بیانگر بالا بودن قدرت جذب دندریمر مگنتیت سنتز شده است . بررسی قابلیت استفاده مجدد از جاذب نیز نشان داد که این نانوساختار میتواند با حفظ راندمان بالای خود در جذب آنتراسن تا ۷ دوره احیاء شود.
نتیجهگیری: با استناد به نتایج بهدست آمده میتوان بیان کرد که از نانوپلیمر ساخته شده میتوان به عنوان جاذبی قوی و کارآمد با پتانسیل و ظرفیت جذب بالا برای حذف آنتراسن از محیطهای آبی استفاده کرد.
واژههای کلیدی : آنتراسن ، آلایندههای خطرناک ، تصفیه آب ، دندریمر ، نانوذرات مگنتیت ، جذب
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
