توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۵ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۲
نویسندگان : محمد حسین باقیانی مقدم ، محمد حسن احرام پوش ، ناهید آردیان ، طاهره سلطانی
چکیده :
مقدمه: سبک زندگی به عنوان شاخصی برای سلامت جسمی میتواند بر سلامت روان موثر باشد. این پژوهش نیز در پی بررسی وضعیت سبک زندگی افراد شاغل در محیطهای کاری کارگری و کارمندی و مقایسه آن دو میباشد.
روش بررسی: در مطالعه توصیفی و تحلیلی حاضر تعداد ۴۰۰ نفر از کارمندان و کارگران ادارات و کارخانههای شهر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای مشتمل بر دو بخش بود. بخش ویژگیهای دموگرافیک و بخش مربوط به سطوح مختلف سبک زندگی که به وسیله پرسشنامه استاندارد HPLP II، در سه سطح مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق نرمافزار SPSS ویرایش ۱۶ انجام شد و به وسیله آزمونهای آماری تی تست، کای اسکوار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد.
یافتهها: در مجموع تفاوت معناداری بین سبک زندگی و ۶ زیر مقیاس آن در دو گروه کارمندان و کارگران در سه سطح ضعیف و متوسط و خوب دیده شد. اکثریت کارگران و کارمندان سبک زندگی کل و ۶ زیر مقیاس را در حد متوسط نشان دادند و در زیر مقیاس ها ابتدا روابط بین فردی سپس تعالی روحی و در انتها فعالیت فیزیکی را مد نظر قرار داده بودند. محل کار، میزان درآمد، سطح تحصیل، سن و وضعیت بومی و غیربومی بودن با سبک زندگی در دو گروه کارمند و کارگر ارتباط معنادار داشت(۰.۰۵>P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد هر چند محل کار، کارخانه و اداره به عنوان یک عامل پیش بینی کننده موثر در سبک زندگی کارگران و کارمندان مشخص گردید، اما تفاوتهای زمینهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هم بر سبک زندگی متفاوت آنان تاثیر گذار بوده است.
واژههای کلیدی : کارگران ، کارمندان ، سبک زندگی ، پرسشنامه استاندارد HPLP II
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>