تأثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بر رفتارهای پیشگیری کننده از پرخاشگری

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۴ – شماره ۱ – سال ۱۳۹۵

نویسندگان : مدینه روستای شال مایی , فاطمه رخشانی , علی رمضان خانی , حمید سوری

چکیده :

سابقه و هدف: رفتارهای پرخاشگری در میان کودکان رایج است. نظر به اهمیت آموزش در ارتقای رفتارهای پیشگیری کننده از پرخاشگری، این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده بر پیشگیری از پرخاشگری در دختران پنجم ابتدایی شهر کرج در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مداخله آموزش بود. این مطالعه روی ۱۴۴ دانش‌آموز (۷۳ نفر گروه مداخله، ۷۱ نفر گروه کنترل) انجام شد. دانش آموزان از طریق روش نمونه‌ گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت و در دو زمان (قبل و دو ماه بعد از مداخله آموزشی) توسط گروه‌ها تکمیل شد. بعد از انجام پیش‌آزمون ۸ جلسه آموزشی برای دانش آموزان گروه مداخله برگزار شد، در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ و با استفاده از آزمون‌های تی مستقل، تی زوجی، رگرسیون خطی و آنالیز کوواریانس مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین نمرات نگرش (۰.۰۰۱>P)، قصد (۰.۰۰۱>P)، کنترل رفتاری درک شده (۰.۰۰۱>P) و رفتار پیشگیری از پرخاشگری (۰.۰۰۱>P) در گروه مداخله بعد از آموزش تفاوت معنی داری با گروه کنترل داشت. آزمون رگرسیون خطی نشان داد، کنترل رفتاری درک شده دارای بیشترین اثر پیش‌ بینی کنندگی قصد( ۰.۴۳۸=p<0.001, β) و رفتار پیشگیری از پرخاشگری (۰.۲۶۷= p<0.040 , β) بود.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد سازه کنترل رفتاری درک شده بیشترین اثر پیش‌بینی کنندگی قصد و رفتار پیشگیری از پرخاشگری را دارد و با تغییر آن میتوان تا حدودی از بروز رفتار پرخاشگرانه در دانش آموزان پیشگیری کرد.

واژه‌های کلیدی : پرخاشگری ، آموزش ، نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>