بهینه سازی بیوراکتور دوفازی همزن‌دار به منظور حذف بخارات بنزن، تولوئن و زایلن (BTX) از جریان هوا

مقدمه: در اغلب شرایط واقعی انتشار آلودگی حاصل از فرآیندهای صنعتی، معمولا ترکیبات شیمیایی به‌ صورت گروهی در فضا رها میشوند و کمتر پیش می آید که یک ترکیب شیمیایی به‌طور خالص منتشر شود. هدف از این مطالعه امکان سنجی حذف بخارات BTX (بنزن، تولوئن و زایلن) موجود در هوا، به کمک یک بیوراکتور همزن‌ دار در مقیاس آزمایشگاهی میباشد.

روش کار: برای دستیابی به هدف اصلی مطالعه، باکتری های تصفیه کننده BTXX از فاضلاب خروجی یک پالایشگاه نفت استخراج و در بیوراکتور همزن‌ دار به‌کار گرفته شدند. همچنین روغن سیلیکون به منظور بهبود راندمان تصفیه در نسبت های مختلف به بیوراکتور اضافه گردید و پارامترهای عملکردی بیوراکتور در شرایط مختلف ارزیابی شد و بهینه ترین حالت شناسایی گردید.

یافته ها: عملکرد بیوراکتور در حذف بخارات BTX با افزودن ۱۰۰% روغن سیلیکون به عنوان فاز آلی نشان داد که ظرفیت حذف و راندمان حذف بنزن، تولوئن و زایلن به ترتیب تا محدوده غلظت های mg/m3 1730، mg/m3 1710 و mg/m3 1380 با افزایش غلظت ورودی روند افزایشی خود را ادامه می دهند. در این غلظت ها ظرفیت حذف و راندمان حذف بنزن به ترتیب g/m3/h 59 و ۱۰۰% ، تولوئن g/m3/h 58 و ۱۰۰% و زایلن g/m3/h 42 و ۹۱% می باشند. ظرفیت حذف کل برای هر سه ترکیب g/m3/h 159 با راندمان ۹۱ تا ۱۰۰% می باشد.

نتیجه گیری: افزودن روغن سیلیکون موجب بهبود ظرفیت حذف بنزن، تولوئن و زایلن نسبت به بستر بدون فاز آلی گردیده است. به‌ طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از بیوراکتورهای دوفازی همزن‌ دار در زمینه کنترل بخارات BTX از جریان هوای آلوده، موفقیت آمیز می باشد.