بررسی کارایی نانو لوله های کربنی چند دیواره در حذف هیدروکربن های نفتی از محیط آبی (مطالعه موردی نفتالین)

فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست

دوره ۱۹ ، شماره ۳ – شماره پیاپی ۷۴ ، پاییز ۱۳۹۶

نویسندگان: ساهره فضل اللهی ، امیر حسام حسنی ، مهدی برقعی ، حمیدرضا پورزمانی

چکیده:

زمینه و هدف : یکی از انواع  آلودگی های آلی  آب ، آلودگی های نفتی  است . بیشترین  ترکیب نفت را هیدروکربن ها تشکیل می دهند. نفتالین متقدم ترین هیدروکربن آروماتیک با دو حلقه بنزنی  است که باعث کم خونی و  آسیب به شبکیه چشم می شود و برای گیاهان و آبزیان نیز سمی است . در این مطالعه حذف این ترکیب از آب  با  نانو لوله کربنی چند دیواره بررسی می شود.

روش بررسی: این  مطالعه  تجربی  به  صورت  ناپیوسته  انجام  شده که در آن  تاثیر پارامترهای زمان ماند، غلظت نانو لوله کربنی چنـد دیواره و  غلظت محلول و  pH ، در حذف  نفتالین بررسی  شده  است . در طی مراحـل  مختلـف  تحقیـق ، غلظـت نفتـالین  بـا دسـتگاه اسپکتروفتومتری در طول موج  ٢۵۴  نانومتر  تعیین  شد.

یافته ها: حداکثر ظرفیت جذب  سطحی  نفتالین  بر روی  نانو تیوب های کربنی چند جداره ٣١/٣  میلی گرم  بر گرم  در pH  اسـیدی (٣ =pH) بوده و  زمان  مناسب جهت دستیابی به حداکثر جذب  نفتالین و  حالت  تعادل ،  ٩٠ دقیقه  می باشد.  با  افزایش مقدار جاذب  از٢/ ٠ به  ٠/٣ گرم در لیتر، راندمان حذف  برای محلول  نفتالین  با  غلظت  اولیه ١٠میلی گرم  در  لیتر از ٩٧ درصد  به ٩٩/٩٩ درصد و با  افزایش  غلظت  اولیه نفتالین  از  ٣  به ١٠ میلی گرم در  لیتر در ٣ =pH  و  زمان ٩٠ دقیقه راندمان حذف  از  ٧٣/٣٣  درصد بـه ٩٩/٩٩ درصد افزایش  می یابد. مکانیسم جذب از سنتیک جذب درجه  اول (٠/٩۶= R٢) تبعیت می کند.

بحث و نتیجه گیری: به  دلیل  اندازه  کوچک ، سطح  مقطع  زیاد، شکل کریستالی و  نظم  شبکه ای  منحصـر بـه  فـرد و  در  نتیجـه واکنش پذیریبسیار زیاد و  عملکرد  قابل توجه  نانو تیوب های کربنی چند جداره  به  عنوان  جاذب  در  حذف  آلاینده های  آلی از محلول های  آب ، این جاذب می تواند جهت حذف نفتالین  از  آب موثر  باشد.

واژه های کلیدی: آلودگی های  نفتی ، نانو لوله های کربنی  چند دیواره ، هیدروکربن های  نفتی ، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ­ای ، نفتالین

 << ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>