فصلنامه سلامت محیط و کار
دوره ۲ – شماره ۴ – سال ۱۳۹۵
نویسندگان : محمد تقی صمدی ، ستار احمدی ، یوسف پور عشق ، امیر شعبانلو ، زهرا رحمانی ، محمد ونائی تبار
چکیده :
زمینه و هدف: فاضلاب های رنگی به علت دارا بودن ترکیبات سمی و پایدار بسیار حائز اهمیت هستند و در سالهای اخیر مطالعات متعددی جهت تصفیه آن‌ها صورت گرفته است. فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته به‌طور مؤثری برای حذف ترکیبات آلی از محیط‌های آبی استفاده شده است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرایند Mn۲+/H۲O۲ در حذف رنگ راکتیو آبی ۱۹ از محیط های آبی بود.
روش کار: این مطالعه تجربی در یک راکتور ناپیوسته به حجم مفیدL1 انجام شد. متغیرهای مورد مطالعه در فرآیند شامل pH، غلظت Mn۲+، غلظت H۲O۲، زمان تماس و غلظت اولیه رنگ بود. اندازه‌گیری غلظت رنگ با دستگاه اسپکتروفتومتر در طول‌موج ۵۹۲ انجام شد و در شرایط بهینه سینتیک واکنش حذف مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته‌ها: با توجه به نتایج pH ۳ بیشترین راندمان را دارد و با افزایش pH راندمان کاهش مییابد. با افزایش غلظت Mn۲+ راندمان افزایش یافته و بیشترین راندمان در غلظت g/L ۳ دیده میشود. کارایی فرایند در غلظت ml/L4 H۲O۲ بیشینه بوده و با افزایش غلظت از این مقدار راندمان کاهش مییابد. همچنین با افزایش غلظت رنگ تا mg/L ۳۰۰ راندمان کاهش یافته و به حدود ۵/۷۵ درصد میرسد. در شرایط بهینه pH ۳، پروکسید هیدروژنml/L4، غلظت منگنز (II) g/L ۳ و غلظت اولیه رنگ mg/L25 پس از min120 راندمان حذف این رنگ ۵۶/۹۹ درصد بود. واکنش حذف رنگ راکتیو آبی ۱۹ از سینتیک درجه دوم پیروی میکند.
نتیجه گیری: مطابق با نتایج حاصل H۲O۲ فعال‌سازی شده با کاتالیست Mn۲+ میتواند یک فرآیند جایگزین برای حذف رنگ راکتیو آبی ۱۹ از محیط های آبی باشد.
واژه‌های کلیدی : منگنز (II) ، پر اکسید هیدروژن ، راکتیو آبی ۱۹ ، اکسیداسیون پیشرفته ، محیط های آبی
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>
لطفا برای دانلود مقاله ” بررسی کارایی فرایند Mn2+/H2O2 در حذف رنگ راکتیو آبی ۱۹ (Reactive Blue 19) از محیط‌های آبی ” از لینک زیر استفاده نمایید.
