بررسی متغیرهای انسانی و سازمانی به‌عنوان پیش‌بین‌های آگاهی از موقعیت کاری در میان کارکنان عملیاتی شرکت خودروسازی پارس‌خودرو

مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها

دوره ۵ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۶

نویسندگان : فریبا کیانی ، احمد برجعلی

چکیده :

سابقه و هدف : پژوهش حاضر به‌منظور بررسی متغیرهای انسانی و سازمانی به‌عنوان پیش‌بین‌های آگاهی از موقعیت کاری در میان کارکنان انجام شد. فرض بر این بود که متغیرهای انسانی (خستگی، خواب‌آلودگی، استرس شغلی، سرنوشت گرایی، ویژگی‌های شخصیتی و نارسایی‌های شناختی) و متغیرهای سازمانی (گران باری شغلی، جوّ ایمنی و تعارض‌های بین فردی در کار) می‌توانند به‌عنوان متغیرهای پیش‌بین، کارکنان با آگاهی از موقعیت کاری پایین و بالا را از همدیگر تفکیک نمایند.

روش بررسی : پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی می باشد. از بین کلیه کارکنان عملیاتی شاغل در شرکت خودروسازی پارس‌خودرو که در سال ۱۳۹۴ مشغول فعالیت بودند تعداد ۲۰۰ نفر با استفاده روش نمونه‌گیری طبقه‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد ۱۵۴ پرسش‌نامه تکمیل‌شده از بین کارکنان جمع‌آوری شد. در ابتدا شرکت‌کنندگان با استفاده از مقیاس آگاهی از موقعیت کاری، به دو گروه (کارکنان با آگاهی از موقعیت کاری پایین و بالا) تقسیم شدند. سپس هر گروه با استفاده از سایر پرسشنامه‌ها موردسنجش قرار گرفتند. در این پژوهش برای تحلیل داده‌ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل ممیز استفاده شد.

یافته ها :یافته‌های حاصل از کاربرد معادله ممیز، فرضیه پژوهش را تأیید کرد. به‌بیان‌دیگر، می‌توان از روی ویژگی‌های انسانی و سازمانی آگاهی از موقعیت کاری را در میان کارکنان پیش‌بینی شوند. همچنین نتایج پژوهش حاضر اهمیت خواب‌آلودگی، استرس شغلی، ویژگی‌های شخصیتی (روان رنجور خویی، برون‌گرایی، توافق جویی و وجدانی بودن)، نارسایی‌های شناختی و جوّ ایمنی را به‌عنوان پیش‌بین‌های آگاهی از موقعیت کاری نشان داد.

نتیجه‌گیری :با توجه به اهمیت متغیرهای انسانی و سازمانی در پیش بینی آگاهی از موقعیت کاری، پیشنهاد می‌شود در گزینش و آموزش کارکنان برای به‌کارگماری آن‌ها در مناطق عملیاتی و پرخطر بر این متغیرها تأکید شود.

واژه‌های کلیدی :  منابع انسانی ، ساختار سازمانی ، آگاهی موقعیتی ، کارکنان

<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>