توضیحات :
مجله ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها
دوره ۷ – شماره ۳ – سال ۱۳۹۸
نویسندگان : فردین شهباززاده ، سجاد نریمانی ، شیوا احمدی ، زهرا انوری
چکیده :
سابقه و هدف: طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، ایران ازجمله کشورهایی است که آمار بالای مرگومیر ناشی از تصادفات جادهای را دارد (به ازای هر ۱۰۰ هزار وسیله نقلیه ۷۵ نفر فوتی) و در این بین ۵۱ درصد تلفات سوانح رانندگی در ایران مربوط به موتورسواران است. استفاده از کلاه ایمنی میتواند صدمات و مرگومیر ناشی از حوادث موتوری را کاهش دهد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر استفاده از کلاه ایمنی در بین موتورسواران شهر اردبیل انجام شد..
روشها: این مطالعه توصیفی مقطعی روی ۳۵۰ نفر از موتورسواران شهر اردبیل انجام گرفت. نمونهگیری به روش خوشه ای تصادفی انجام شد. ابزار مورد بررسی پرسشنامه مدل مراحل تغییر پروچسکا بود. دادهها با آمارهای توصیفی و تحلیلی (آزمون کای مربع و رگرسیون لجستیک و اوردینال) با استفاده از نسخه ۲۰ نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تعداد ۴۴ نفر (%۱۲/۶) از کلاه ایمنی استفاده میکردند(طبق مراحل تغییر، در مرحله عمل و حفظ قرار داشتند.) تعداد ۲۴۹ نفر(%۷۱/۲) در مرحله غیرفعال (پیش تفکر و تفکر) قرار داشتند. بین افزایش سن با مراحل تغییر (p =0/008) و وضعیت تأهل با مراحل تغییر (p =0/04) ارتباط معنیداری وجود داشت. تعادل تصمیمگیری با (p =0/001) و (β =۰/۰۹۷) و فرایندهای رفتاری تغییر با (۰/۰۰۱=p) و (β =۰/۰۴۱) قوی ترین پیشبینی کنندههای استفاده از کلاه ایمنی بودند. همچنین موقعیت های منفی عاطفی با (p =0/019) و (β =- ۰/۰۹۶) بهعنوان قویترین زیرسازه اغوا و کاهش خودکارآمدی برای استفاده از کلاه ایمنی در بین جمعیت مورد مطالعه بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتیجه تحقیق، میزان استفاده از کلاه ایمنی پایین می باشد ولی با توجه به اینکه درصد قابل ملاحظه ایی از جمعیت مورد مطالعه در مرحله آمادگی برای تغییر قرار دارند می توان با اجبار استفاده از کلاه ایمنی از یکطرف و از طرف دیگر با بهبود فرایندهای رفتاری تغییر ازجمله رهاسازی اجتماعی و شایسته سازی متقابل و کنترل محرک این افراد را به مرحله عمل و حفظ (استفاده از کلاه ایمنی) رهنمون کرد.
واژههای کلیدی : کلاه ایمنی ، موتورسوار ، اردبیل
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>