توضیحات :
فصلنامه علمی تخصصی طب کار
دوره ۳ – شماره ۲ – سال ۱۳۹۰
نویسندگان : دکتر سید جلیل میرمحمدی ، دکتر امیر هوشنگ مهرپرور ، دکتر زهره کمالی ، دکتر مهرداد مستغاثی
چکیده :
مقدمه: نوبت کاری و به خصوص نوبت کاری شبانه باعث اختلال در ریتم طبیعی بدن بالاخص ریتم خواب و بیداری فرد میشود. پرستاران به عنوان کارکنان مراقبتهای بهداشتی (HCW) برای فراهم نمودن نیازهای بیماران مجبور به انجام کار در تمام ساعات شبانه روز هستند. نوبت کاری علاوه بر تاثیر در زندگی خصوصی باعث کاهش هوشیاری و بهرهوری در شغل نیز میشود که میتواند زندگی سایر انسانها که به عنوان بیمار تحت خدمت اینگونه پرستاران هستند را به خطر اندازد.
روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی انجام شد، پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به دو گروه شاهد (ثابت صبح) و مورد ( نوبت کار) تقسیم شدند. این دو گروه از لحاظ سن و سابقه کاری با هم همسان شدند. هر دو گروه از بخشهای مختلف بیمارستان انتخاب شدند. دو پرسشنامه تهیه شد، یکی پرسشنامه اطلاعات عمومی و دیگری پرسشنامه استاندارد (Epworth ESS) برای خواب آلودگی. پرسشنامهها توسط خود پرستاران و با نظارت مجری طرح تکمیل گردید. دادهها با استفاده از نرم افزار (SPSS (ver. 17 و بر اساس آزمونهای کای دو و مجذور تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: ۵۵ نمونه در هر گروه انتخاب و بررسی شدند. میانگین نمره ESS در افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب ۸.۰۷ و ۶.۸۰ و اختلاف بین این دو معنادار بود. در گروه مورد ۲۹.۱% و در گروه شاهد ۱۴.۵% خواب آلودگی مشاهده شد که اختلاف بین آنها از نظر آماری معنا دار نبود.
بحث و نتیجه گیری: در مجموع در پرستاران مطالعه شده فراوانی خواب آلودگی قابل توجه نبود و با وجود بالاتر بودن این فراوانی در گروه شاهد، اختلاف مشاهده شده از نظر آماری معنادار نبود.
واژههای کلیدی : نوبت کاری ، ثابت صبح ، اختلال خواب ، پرستار
<< ادامه مطلب را در فایل پیوست مطالعه فرمایید >>










